Temat bezpieczeństwa żywnościowego nie jest wystarczająco uwypuklany w mediach i dyskursie publicznym.

Stan bezpieczeństwa żywnościowego na świecie jest obecnie alarmujący. Konflikty zbrojne, klęski żywiołowe, kryzys energetyczny oraz globalne zawirowania gospodarcze doprowadziły do znaczących niedoborów żywności, co bezpośrednio wpływa na życie milionów ludzi. Prawie 800 milionów osób na świecie cierpi z powodu głodu, a sytuacja ta wydaje się pogarszać, mimo że już 27 lat temu podjęto międzynarodowe działania mające na celu walkę z biedą i głodem.

Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz inne organizacje postawiły sobie ambitny cel – do 2030 roku nikt na świecie nie powinien cierpieć z powodu głodu. Jednak, jak przyznaje Hans Hoogeveen, przewodniczący Rady FAO, osiągnięcie tego celu wydaje się coraz mniej realne. Liczba osób głodujących od 2019 roku systematycznie rośnie, a światowe zawirowania, takie jak konflikty w Gazie, Izraelu, Sudanie Południowym oraz klęski żywiołowe w Bangladeszu, tylko pogłębiają problem.

Hoogeveen zauważa, że temat bezpieczeństwa żywnościowego nie jest wystarczająco uwypuklany w mediach i dyskursie publicznym, mimo że trzy miliardy ludzi na świecie nie ma dostępu do zdrowej i zrównoważonej żywności. Dodatkowo problemem staje się rosnąca liczba osób otyłych oraz marnowanie żywności. Kluczowym wyzwaniem w tej sytuacji jest nie tylko zapewnienie dostępu do żywności, ale także znaczne zwiększenie wydajności produkcji rolnej na całym świecie.

Z perspektywy FAO konieczne jest, aby produkcja żywności była bardziej wydajna i zrównoważona. Każdego roku traci się obszar wielkości Chin z powodu nieodpowiednich technik zbioru, braku odpowiedniego przechowywania oraz szkodników i chorób roślin. Chociaż istnieją już rozwiązania tych problemów, ich wdrażanie na szeroką skalę wciąż napotyka na bariery, takie jak brak odpowiednich narzędzi finansowych i oporu ze strony instytucji finansowych.

W opinii Hoogeveena, jednym z kluczowych kierunków reformy europejskiego rolnictwa powinna być intensyfikacja produkcji, a nie jej ekstensyfikacja. Europa, będąca jednym z najważniejszych regionów rolniczych na świecie, musi skupić się na optymalizacji wydajności, szczególnie w kontekście zmian klimatycznych. Rolnictwo precyzyjne oraz innowacyjne metody uprawy są kluczowe dla zapewnienia, że produkcja żywności w Europie będzie bardziej efektywna, zrównoważona i mniej zależna od powierzchni uprawnych.

Hoogeveen wskazuje również, że przyszłość globalnej produkcji żywności będzie silnie skoncentrowana na Afryce. Kontynent ten posiada największy potencjał rozwojowy, zarówno pod względem demograficznym, jak i zasobów naturalnych. W nadchodzących dwudziestu latach Afryka może stać się jednym z głównych producentów żywności na świecie, a europejski sektor rolniczy powinien być gotowy na współpracę z afrykańskimi partnerami w zakresie wymiany technologii i wiedzy.

Bezpieczeństwo żywnościowe to jedno z najważniejszych wyzwań współczesnego świata. Jak pokazuje sytuacja na Ukrainie, nawet Europa, mimo relatywnie stabilnej sytuacji, nie jest odporna na globalne zawirowania. Właśnie dlatego polityka rolna UE wymaga gruntownej reformy, która umożliwi lepszą adaptację do regionalnych warunków i zmieniających się okoliczności. Zdaniem Hoogeveena, rolnicy i ogrodnicy powinni wykazać się większym przywództwem i inicjatywą w tych zmianach, a także dumnie reprezentować swoje osiągnięcia na arenie międzynarodowej.

Źródło: Nieuwe Oogst - Agrarisch nieuws uit binnen- en buitenland.