Rozmaryn to dobrze znana przyprawa używana głównie do doprawiania mięs. Używany jest on także w zielarstwie, lecznictwie czy kosmetyce.

Olejek rozmarynowy z powodzeniem stosuje się w medycynie naturalnej, gdyż wykazuje wiele właściwości zdrowotnych. Między innymi obniża on poziom cukru we krwi czy łagodzi bóle żołądka. Oleje rozmarynu otrzymuje się przez destylację z parą wodną gałązek i świeżych liści. W swoim składzie posiada 1,8-cineol kamforę oraz α-pinen.

Rozmaryn jest znany od starożytności

Rozmaryn, jest to ciepłolubna, długowieczna (żyje ponad 2 lata), dziko rosnąca i wiecznie zielona roślina, która rośnie głównie w obszarze Morza Śródziemnego, najczęściej we Francji, Włoszech, Grecji, Hiszpanii, Grecji oraz u wybrzeży Morza Czarnego, oraz w Stanach Zjednoczonych i Meksyku. W pozostałych regionach uprawiany jest, jako roślina doniczkowa.

Już od wielu lat stosowany był w zielarstwie, lecznictwie, kosmetyce oraz kuchni, jako przyprawa do wielu dań. Starożytni Rzymianie określali go mianem kwiatu morza ( łac. rosa – róża i marinus – morski), gdyż wyczuwalny na morzu zapach rozmarynu zwiastował bliski ląd.

W jakich formach jest stosowany rozmaryn:

– suszone całe zioło,
– suszony, sproszkowany ekstrakt (w kapsułkach),
– preparaty ze świeżych lub suszonych liści, takie jak nalewki alkoholowe, herbaty i płynny ekstrakt,
– lotny olej (do stosowania zewnętrznego, nie doustnego).

Właściwości prozdrowotne rozmarynu

Rozmaryn jest rośliną bogatą w związki wykazujące działanie biologiczne. Jest źródłem związków fenolowych, a ich właściwości pochodzą z ekstraktów i olejków eterycznych. Oba są stosowane w leczeniu chorób i konserwacji żywności. Surowiec, oprócz olejku eterycznego, zawiera również flawonoidy (luteolinę, genkwaninę, diosmetynę i ich glikozydy), garbniki (8%), di- i triterpeny.

Rozmaryn jest źródłem związków fenolowych, a ich właściwości pochodzą z ekstraktów i olejków eterycznych. Oba są stosowane w leczeniu chorób i konserwacji żywności. Surowiec, oprócz olejku eterycznego, zawiera również flawonoidy (luteolinę, genkwaninę, diosmetynę i ich glikozydy), garbniki (8%), di- i triterpeny. Jest też bogaty w wapń, żelazo, magnez, mangan, cynk, selen, witaminę A, B6 oraz C.

Wśród najskuteczniejszych składników przeciwutleniających rozmarynu zidentyfikowano cykliczne difenole diterpenowe, kwas karnozolowy i karnozol. Ponadto jego ekstrakt zawiera kwas karnozowy, epirosmanol, rosmanol, metylokarnat i izorosmanol.

Oleje rozmarynu otrzymuje się przez destylację z parą wodną gałązek i świeżych liści. W swoim składzie posiada 1,8-cineol kamforę oraz α-pinen.

Czytaj też: Zioła w przydomowym ogródku

wikimedia.org/fot.Pixabay