Zespół badawczy ze Stanów Zjednoczonych otrzymał dotację w wysokości 500 000 dolarów na opracowanie strategii przezwyciężenia ograniczeń, jakie cykl sezonowy nakłada na indyki i ich wydajność reprodukcyjną.

Indyki i ich rozmnażanie – co jest przeszkodą?

Indyki, a dokładniej ich produkcja jest systemem rolniczym, w którym funkcjonuje mechanizm godzin dziennych. Mechanizm ten reguluje rozmnażanie ptaków. Według Paula Bartella, głównego badacza grupy badawczej Uniwersytetu Pensylwanii i adiunkta biologii ptaków w College of Agricultural Sciences mechanizm ten może zakłócać proces produktywności, ponieważ zapewnia sezonowe okno tylko wtedy, gdy zwierzę jest zdolne do rozmnażania.

W tym badaniu staramy się zidentyfikować mechanizmy w mózgach indyków, które leżą u podstaw fotoperiodyzmu, abyśmy mogli opracować metody przezwyciężenia ograniczeń, jakie cykl sezonowy nakłada na ich płodność.

– mówi.

Rozmnażanie indyków rozpoczyna się wraz ze wzrostem długości dni i ogranicza się do pojawienia się „czerwiów”, co ostatecznie prowadzi do zakończenia składania jaj. Ta utrata produktywności jest kosztowna, ponieważ ptaki muszą być pod opieką, dopóki nie wrócą do produkcji.

Informacja fotoperiodyczna jest odbierana bezpośrednio w mózgu ptaka przez wyspecjalizowane fotoreceptory. Naukowcy zaproponowali kilka regionów mózgu, w których te fotoreceptory mogą być zlokalizowane, chociaż dokładna lokalizacja (lub lokalizacje) tych fotoreceptorów nie jest tak naprawdę znana, mówi Bartell, którego zespół badawczy spróbuje odkryć mechanizmy i struktury neuronalne w podwzgórzu biorące udział w fotoperiodyce.

Organizacje antyhodowlane chcą utworzenia "policji zwierzęcej" pod okiem Orbana

Indyki – naukowcy dokładnie badają ich mózgi

W ramach badania naukowcy porównają te regiony mózgu przed aktywacją fotoperiodyczną, podczas składania jaj i podczas inkubacji, aby zrozumieć, w jaki sposób indyki i ich mózgi zmieniają się w celu regulacji cyklu reprodukcyjnego. Wyniki te utorują drogę do opracowania strategii mających na celu zmniejszenie nieefektywności produkcji z powodu ograniczonego czasu naświetlania spowodowanego niewrażliwością fotoperiodyczną.

Wykorzystamy immunohistologię, autoradiografię i techniki MRI, aby zidentyfikować obszary mózgu odpowiedzialne za wrażliwość na światło i szlaki nerwowe aktywowane podczas fotostymulacji w celu przesyłania informacji o świetle do przysadki mózgowej.

– mówi Bartell.

Będziemy również wykorzystywać techniki elektrofizjologiczne, aby zrozumieć rodzaj wytwarzanych sygnałów neuronowych i neurony zaangażowane w ich wytwarzanie, aby zapewnić cel dla przyszłej modulacji aktywności reprodukcyjnej.

– dodaje.

Badanie to może nie tylko wnieść istotny wkład w zrozumienie przez zootechników fotoperiodyzmu i sezonowej regulacji rozrodu, ale wyniki tego badania mogą mieć również znaczący wpływ ekonomiczny na przemysł. Przeciętna kura nioska składa około 28 tygodni, znosząc do 130 jaj. W typowym przedsiębiorstwie z 25 000 hodowców, 2,5-tygodniowe opóźnienie w końcu nieśności, aby dostarczyć 10 dodatkowych jaj na kurę – przy koszcie około 1 dolara za zapłodnione jajo – wygenerowałoby 250 000 dolarów dodatkowego dochodu na operację.

meatinfo.ru/fot.pixabay