Mączniak rzekomy roślin kapustnych to choroba wywołana przez gatunek grzybopodobnych lęgniowców (Hyaloperonospora brassicae).

Patogen ten występuje we wszystkich rejonach uprawy roślin kapustowatych na świecie. Atakuje rzepak i kapustę, a także wiele dziko rosnących roślin z rodziny kapustowatych. W uprawach choroba jest szczególnie groźna dla rzepaku i siewek roślin kapustowatych. Rzadko zdarza się całkowite obumarcie siewek, jednak obumarcie części liści osłabia rośliny i skutkuje zmniejszeniem plonu.

Mączniak rzekomy roślin kapustnych – charakterystyka choroby

Mączniak rzekomy roślin kapustnych poraża w różnych fazach rozwojowych. Dostrzegalnymi objawami choroby są plamy na nadziemnych częściach roślin, głównie na liściach i liścieniach. Początkowo są one żółte, chlorotyczne, potem brunatne. W rejonie tych plam na dolnej stronie liści tworzy się początkowo biały, potem szary nalot. Silnie porażone liście i liścienie obumierają. Szczególnie podatne na infekcję są liście starsze.

Źródłem infekcji pierwotnej są oospory zimujące w glebie na porażonych, obumarłych resztkach roślin, a czasami także w okrywach nasion. Czasami mogą także zimować strzępki patogenów (np. na liściach rzepaku ozimego). 

Nawet przy sprzyjających patogenowi warunkach mączniak rzekomy roślin kapustnych nie występuje w formie epidemii, większość uprawianych odmian posiada bowiem dużą odporność na tę chorobę. Czynnikiem osłabiającym tę odporność jest zbyt słabe nawożenie potasowe.

W sezonie wegetacyjnym na porażonych roślinach wytwarzane są zarodniki sporangialne, które rozprzestrzeniają chorobę, dokonując infekcji wtórnych. Zarodniki te zachowują żywotność przez kilka dni, a rozprzestrzeniają się i dokonują infekcji podczas deszczowej pogody. Przy temperaturze wynoszącej 15-20 °C cykl rozwojowy od infekcji do wytworzenia zarodników sporangialnych trwa zaledwie 3-4 dni.

Przypomnijmy, że również pryszczarek kapustnik stanowi poważne zagrożenie dla upraw.

Prawidłowa ocena szkodliwości patogenu

Kontrolę plantacji rzepaku przeprowadza się jesienią lub wiosną, analizując po 25 roślin w 4-6 losowo wybranych miejscach pola (ogółem 100-150). Następnie oblicza się procent porażenia przez mączniak rzekomy roślin kapustnych w uprawie. Na plantacjach powyżej 2ha należy zwiększyć liczbę punktów obserwacji o 1 na każdy następny hektar.

Czytaj też: Niezmiarka paskowana – mały i pospolity szkodnik upraw w Polsce

cdr.gov.pl/fot.Wikimedia