Dereń jadalny potrzebuje zaledwie kilku cieplejszych dni marca i bezlistne pędy tej rośliny kwitną całe na żółte drobne kwiaty, które grupują się w baldaszki.
Kiedy jeszcze niewiele roślin rozpoczęło wegetację, to derenie przyciągają uwagę gapiów i miłośników wiosny. Niestety ten rodzaj rośliny nieprzyjemnie pachnie. Mimo to kwiaty są nadal chętnie odwiedzane przez pszczoły w poszukiwaniu nektaru i pyłku. Dlatego uprawa dereni jest zarówno dekoracyjna, jak i cenna.
Dereń jadalny z powodu wczesnego terminu kwitnienia może stanowić ciekawy element naturalistycznego czy wiejskiego ogrodu ozdobnego, a także zieleńców miejskich. W ogrodzie krajobrazowym dereń zwiastuje nadejście wiosny razem z ostatnimi śladami śniegu, przebiśniegami i szafirkami. Krzewy derenia są atrakcyjne nie tylko wiosną, późnym latem i jesienią, ich czerwone lub bordowe jagody migoczą wśród ciemnozielonych liści. Jesienią liście krzewu zmieniają kolor z zielonego na żółto-brązowy. Nawet zimą jasnozielone, drzewiaste pędy zdobią szary ogród.
Dereń jest dużym rozłożystym krzewem lub drzewem o wysokości 3-9 m, należącym do rodziny dereniowatych. Tempo wzrostu krzewów jest umiarkowane i zmniejsza się z wiekiem rośliny. Derenie są długowieczne, osiągają nawet 100 lat.
Okazy dużych krzewów derenia można znaleźć w okazałych parkach. W Rzeszowie znajdują się dwa stare krzaki, jeden w Pałacu Lubomirskich, a drugi obok platana na ulicy Zamkowej. W Boguchwale, w parku przy rezydencji Suszyckich, znajduje się również równie wspaniały okaz tego krzewu.
Jak podaje portal podrb.pl „uprawy derenie nie są krzewami wymagającymi. Z uwagi na bardzo wysoką mrozoodporność, nadają się do sadzenia na całym obszarze kraju, ale wczesne wiosenne przymrozki mogą uszkadzać kwiaty. Starsze egzemplarze derenia doskonale znoszą suszę, natomiast młode przez pierwsze 3-4 lata
uprawy trzeba od czasu do czasu podlewać. Pod ich uprawę należy wybrać stanowiska słoneczne, ale równie dobrze rosną w półcieniu, choć wówczas mniej obficie kwitną i mniej zawiązują owoców. Derenie wymagają gleb średnio żyznych zasobnych w wapń. Zdecydowanie gorzej rosną na glebach kwaśnych, wtedy zalecane jest podniesienie pH gleby poprzez wapnowanie lub stosowanie nawozów organicznych, które mają właściwości odkwaszające.
„Krzewy te nie lubią gleb zimnych oraz mokrych z wysokim poziomem wody gruntowej. Dereń jadalny nie ma dużych wymagań co do nawożenia. Nie lubi dużych dawek nawozów. Nawozimy krzewy przede wszystkim nawozami organicznymi – kompostem lub obornikiem. Derenie jadalne mocno płaczą po cięciu wiosennym, co je osłabia. Dlatego korzystniej je przycinać pod koniec lata. Krzewy derenia są mało wrażliwe na choroby i szkodniki, które mogą pojawić się przy dużym zagęszczeniu roślin” – dodaje portal podrb.pl
Od kilku lat wzrasta zainteresowania ową rośliną, ze względu na słodko-kwaśne, wartościowe owoce, które są bogate w witaminę C (zawierają jej dwa razy więcej niż pomarańcze), pektyny, kwasy organiczne, garbniki i antyoksydanty. Bardzo dojrzałe można jeść na surowo oraz wykorzystać na przetwory: soki, kompoty, konfitury, dżemy i nalewkę.
Dereń jadalny to nie tylko wspaniała roślina ze względu na smaczne i zdrowe owoce, to także roślina bardzo dekoracyjna. Można ją prowadzić w formie żywopłotu.
Czytaj również: Ogrody botaniczne przygotowują się na nadejście wiosny
Podrb.pl /fot.pixabay
