W sierpniu 2020 roku Zarząd KRIR zwrócił się do Komisarza UE ds. Rolnictwa z wnioskiem w sprawie zmiany przepisów obejmujących limity pomocy de minimis w taki sposób, aby wypłaty pomocy rolnikom odbywały się na takich samych zasadach jak w przypadku limitu krajowego.

Limity pomocy de minimis – rolnicy powinni być traktowani na równych zasadach

W Polsce w sytuacji gdy limity pomocy de minimis zostają przekroczone, wypłaty zostają wstrzymane w danym roku a wznowienie następuje w kolejnym roku, po zwolnieniu się kwoty z ostatniego roku jaki był wliczany do limitu (tak było w przypadku zeszłorocznej wypłaty odszkodowań „suszowych”, które w Polsce zostały wstrzymane w 2019 i zapowiedziano ich wypłatę z dniem 10 marca 2020 roku).

W opinii Zarządu KRIR tak samo powinni być traktowani rolnicy. Jeśli rolnik zbliża się do limitu, powinien otrzymać wypłatę pomocy do kwoty limitu, a pozostałą część otrzymać w kolejnym roku, kiedy zwolnią się indywidualne limity pomocy de minimis. Zmiany przepisów w tym zakresie usprawniłyby cały proces wypłaty pomocy oraz zlikwidowałyby problem karania rolników za przekroczenie środków w ramach tej pomocy.

Czytaj też: Dopłaty 2020 – 12,5 mld zł zaliczek trafiło na konta rolników

Limity pomocy de minimis – brak zgody KE na zmianę przepisów

W opinii służb KE, którą otrzymał Zarząd KRIR 27 listopada 2020 roku, sugerowane rozwiązanie byłoby sprzeczne z samą istotą celu i założeń przepisów de minimis. Wyłącznym celem tych przepisów jest umożliwienie państwom członkowskim przyznawania niewielkich kwot pomocy bez konieczności zgłaszania tej pomocy Komisji na podstawie art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Częścią logiki przepisów de minimis jest to, że okres trzech lat, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1408/2013, ma zastosowanie w sposób ciągły, tj. że w przypadku każdego nowego przyznania pomocy de minimis, całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej w danym roku podatkowym uwzględnia również dwa poprzednie lata podatkowe.

Ponadto pomoc de minimis uznaje się za przyznaną w momencie, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy de minimis temu przedsiębiorstwu. W związku z tym momentem, w którym ocenia się, czy łączne wsparcie przekracza limity pomocy de minimis, jest moment „przyznania” pomocy, a nie data faktycznej płatności. Wynika z tego, że podział faktycznej płatności na kilka rat stanowiłby obejście mającego zastosowanie pułapu de minimis.

Dlatego KE stoi na stanowisku, że warunki przyznawania pomocy de minimis na mocy rozporządzenia (UE) nr 1408/2013, oraz na mocy innych rozporządzeń obejmujących między innymi limity pomocy de minimis, powinny pozostać niezmienione.

krir.pl/fot.Pixabay