Kaczka Karolinka razem z Mandarynką to najpopularniejsze odmiany ozdobne tego gatunku. Są one małe, ale niezwykle kolorowe.

Kaczki tego rodzaju nie posiadają wygórowanych oczekiwań żywieniowych. Jeśli tylko uda nam się znaleźć miejsce na oczko wodne, możemy zdecydować się na sprowadzenie tych ptaków do naszego ogrodu. Ten rodzaj kaczek pochodzi z Ameryki Północnej. Jej nazwa pochodzi od nazwy jednego ze stanów – Karoliny Północnej.

Charakterystyka Kaczki Karolinki

W języku angielskim gatunek ten nazywany jest dziką kaczką, ponieważ zamieszkuje tereny podmokłe pokryte gęstą roślinnością: rzeki, bagna i stawy, położone w lasach. Kaczka Karolinka lubi sypiać w dziuplach stworzonych w drzewach. W pierwszej połowie XX wieku gatunek ten był na skraju wyginięcia. Przyczyną szybkiego spadku liczebności dzikich kaczek jest intensywne polowanie na nie i systematyczne niszczenie ich siedlisk. Jednak dzięki programowi ochrony, ludzie byli w stanie uzupełnić swoją populację.

Kaczki Karoliny należą do tzw. piżmówek. Te małe ptaki osiągają długość ciała nieprzekraczającą 50 cm, a ważą około pół kilograma. Karolinki charakteryzują się wyraźnym dymorfizmem płciowym. Samce rozpłodowe mają na głowach zielone pióra, tworzące na grzbiecie dość długi czub. Jego oczy są pomarańczowoczerwone, boki głowy czarne, a gardło białe. Na głowie znajdują się również dwa charakterystyczne paski – pierwszy, cieńszy, biegnący od podstawy dzioba do wierzchołka oka oraz drugi, biegnący od brody do zewnętrznego kącika oka i tworzący zaostrzony łuk w kierunku oka.

Kaczka Karolinka – samice są innego koloru

Kaczka Karolinka jako samica posiada inne ubarwienie od samca. Samice są szarobrązowe z brązowymi plamami na piersi i bokach. Niektóre płetwy skrzydłowe są ciemnozielone, podobnie jak u samców. Wokół jego brązowych oczu widać grube białe obwódki. Głowa kaczki ma mniejszy czubek niż głowa kaczki. Można go odróżnić od mandarynek mniejszą plamą na piersi i znacznie szerszym brzegiem wokół oczu.

Karolinki podobnie do Mandarynek, są monogamiczne i chowają się jedynie w parach. W przeciwieństwie do innych kaczek nie szkodzą roślinom, dzięki czemu mogą swobodnie poruszać się po ogrodzie. Warunkiem sukcesu tej metody hybrydyzacji jest regularne dostosowywanie płetw, ponieważ karoliny mogą latać nad żywopłotami.

Czytaj również: Kaczka piżmowa – udomowiony i rozpowszechniony gatunek w Europie

Rynek-rolny.pl /fot.pixabay