Konie huculskie wprost pochodzą od tarpanów. Uważa się je za prymitywną rasę, choć w ostatnim czasie obserwować mogliśmy prawdziwy renesans tej rasy. Od 1992 roku, kiedy to w Polsce hodowano 95 hucułów, dziś w rodzimych gospodarstwach jest ich już kilka tysięcy. Czym cechuje się ta rasa? Jak wyglądają konie i co jeszcze warto o nich wiedzieć?

Jak wyglądają konie huculskie?

Te silne i niezwykłe wytrzymałe zwierzęta wykorzystywano głównie w celach transportu ciężkich towarów na znaczne odległości i po trudnym terenie. Wiąże się to z budową ich ciała. Nie są to duże konie, ponieważ dorastają do niecałych 150 cm w kłębie. Mają jednak silnie umięśnione kończyny, ścięty zad i silne łopatki. Krótka szyja i zwarty tułów dopełniają krępej sylwetki tego pożytecznego i łagodnego w usposobieniu stworzenia.

Występują najczęściej w maści gniadej, myszatej lub srokatej, rzadziej karej lub bułanej. Często wystąpienie maści kasztanowej powoduje, że ogiery nie są wpisywane do Ksiąg Stadnych. Konie huculskie często posiadają pręgę grzbietową, Hucuły ze względu na wzrost należą do klasy pony.

Konie huculskie cechuje także krótki i wygodny chód.

Czytaj także: Konie tematem rozmów grupy roboczej przy Copa-Cogeca

Konie huculskie – jakie są te zwierzęta?

Konie huculskie to niezwykle wszechstronna rasa. Skoki, ujeżdżanie, zawody westernowe czy praca nie stanowią dla nich najmniejszego problemu. Dzięki swojemu przyjaznemu usposobieniu często wykorzystywane są w hipoterapii. To też cierpliwe i inteligentne stworzenia, ale prze to niełatwe dla początkujących użytkowników, gdyż często wykorzystują błędy popełniane przez opiekuna.

Konie huculskie – ciekawostki

Zwierzęta te zasłużyły się w czasach wojennych, kiedy to służyły do przenoszenia ciężkich, nawet 200 kg ładunków po trudnych górskich terenach. Są wyjątkowo silne, dlatego poza praca pod siodłem może być łączona z zaprzęgiem.

Dziś konie te przeżywają prawdziwy renesans, biorąc udział choćby w zawodach parokonnych czy skokach przez przeszkody. Popularna stała się także tak zwana ścieżka huculska, czyli specjalna odmiana TRECU przystosowana akurat do tych zwierząt.

Fot. wikimedia