Wejście Polski do Unii Europejskiej było korzystne dla obu rynków, gdyż dynamicznie zaczęła rosnąć przede wszystkim produkcja mięsa drobiowego, a także wołowego. Natomiast głównym czynnikiem tego wzrostu był szybko rosnący eksport, głównie do krajów Unii Europejskiej. Polska stała się w ostatnich latach największym producentem mięsa drobiowego w Unii Europejskiej i jest obecnie siódmym producentem mięsa wołowego.

Produkcja mięsa w Polsce w liczbach

Branża mięsna (PKD 10.1) jest największym działem przetwórczym przemysłu spożywczego w Polsce, gdyż w 2018 roku:

• Przemysłowa produkcja mięsa (w cenach bazowych) wyniosła 57,2 mld zł, co stanowiło 23,8 procenta wartości produkcji sprzedanej całego przemysłu spożywczego (łącznie z tytoniowym), wraz z drobiarskim (PKD 10.12) 71,5 mld zł (29,8 procenta),
• w przemyśle mięsnym było zatrudnionych 92,9 tys. osób, co odpowiadało 23,2 procenta zasobów pracy w całym przemyśle spożywczym (łącznie z tytoniowym), wraz z drobiarskim 110,3 tys. osób (27,6 procenta),
• udział przemysłu mięsnego w tworzeniu PKB Polski, mierzony wartością dodaną brutto wynosi 0,5-1,0 procent, a wraz z drobiarskim 0,7-1,2 procenta.

W latach 2011-2018 liczba firm przemysłu mięsnego zmniejszyła się prawie o 13 procent, natomiast przedsiębiorstw drobiarskich pozostała praktycznie na tym samym poziomie (166 firm)

Produkcja mięsa zarówno wołowego jak i drobiowego oraz jej rentowność jest jedną z najniższych wśród branż przemysłu spożywczego w Polsce. W latach 2011- 2019 rentowność netto w przemyśle mięsnym wynosiła od około 2 do 3 procent, a w przemyśle drobiarskim była jeszcze niższa od około 1 do 3 procent .Przy czym najniższą rentowność firmy mięsa czerwonego i drobiarskie osiągają na samym uboju.

Na pozostałych etapach tj. rozbiorze i przetwórstwie ta rentowność jest wyższa. Na eksporcie mięsa halal oraz koszernego firmy mięsne zapewne uzyskują wyższe marże (co jest ich tajemnicą handlową), w przeciwnym razie nie byłyby tak zainteresowane rozwijaniem takiej produkcji. Przedmiotem eksportu z uboju religijnego są przede wszystkim tusze kurcząt, indyków, ćwierci wołowe czy poszczególne elementy np. filety drobiowe.

Czytaj też: Protest rolników! Tysiące z nich zalewa stolicę. Nie dali się podzielić!

Produkcja mięsa wołowego i drobiowego oraz eksport

W latach 2004-2019 produkcja mięsa wołowego w Polsce zwiększyła się o ponad 3/4 z 319 do 567 tys. ton w wadze bitej ciepłej (w wbc), rosła w tempie o 3,9 procenta rocznie. Jeszcze szybszy przyrost miała produkcja mięsa drobiowego, która wzrosła trzykrotnie z 916 do 2707 tys. ton (przyrastała w tempie o 7,5 procenta rocznie). Polska eksportuje obecnie o 150 procent mięsa drobiowego więcej niż produkowała w 2004 roku.

Przyrost eksportu był jeszcze szybszy, gdyż sprzedaż zagraniczna mięsa wołowego rosła w tempie 12,3 procenta rocznie, a drobiowego zwiększała się o 18,5 procenta rocznie. Udział eksportu mięsa wołowego w produkcji zwiększył się o 46 punktów procentowych (z 21 do 67 procent), nie uwzględniając eksportu przetworów mięsnych, konserw wołowych, żywych zwierząt, zaś udział eksportu mięsa drobiowego wzrósł do 54 procent wielkości produkcji, tj. o 41,4 punkta procentowego. Eksport jest więc głównym czynnikiem, dzięki któremu produkcja mięsa wołowego i drobiowego rozwija się w Polsce. O sukcesie eksportowym mięsa wołowego z Polski decyduje konkurencyjna cena. Mięso wołowe jest tańsze o 15-20 procent, a mięso drobiowe o 25-30 procent niż przeciętnie w krajach UE-28.

senat.gov.pl/fot.Pixabay