Informacje
22-01-2022
Koń aztecki został stworzony na bazie ras: andaluzyjskiej, Quarter Horse i Criollo. Rasa została wyhodowana w 1972 roku jako koń dla Charros, tradycyjnych meksykańskich kowbojów.
Don Antonio Ariza, wraz z innymi hodowcami, odegrał ważną rolę w stworzeniu tej rasy i został oficjalnie uznany przez meksykańskie Ministerstwo Rolnictwa w 1982 roku. Tej rasy używał Antonio Ariza, importował konie andaluzyjskie i krzyżował je z Quarter Horse i Criollo, a następnie zaczął hodować krzyżówki uzyskane na jego ranczo w San Antonio w pobliżu Texcoco w Meksyku.
Charakterystyka konia azteckiego
Ośrodek Badań Hodowli Azteków powstał nad jeziorem Texcoco i przy współpracy hodowców opracowano aktualny fenotyp rasy. Oficjalnie pierwszy aztecki ogier urodzony w tym ośrodku, ogier Casarejo (czyt. Kasareho), był krzyżówką andaluzyjskiego ogiera Ocultado i klaczy o imieniu Quarter Horse o nazwie Quarter Horse.
Meksykański Związek Hodowców dotyczących rasy „Koń Aztecki” (hisz. Associación Mexicana de Criadores de Caballos de Raza Azteca), prowadzi rejestr do księgi stadnej, w której począwszy od 2005 r. zarejestrowano od 10 do 15 tys. koni, a corocznie wpisywanych jest kolejny tysiąc.
Koń aztecki – wygląd i użytkowanie
Koń aztecki w wieku około 3 lat: ogiery i wałachy powinny mierzyć minimum między 152 − 165 cm w kłębie, klacze 150 − 162. Waga powinna wynosić pomiędzy 450, a 540 kg. Koń aztecki powinien mieć głowę suchą, elegancką, o prostym, lub garbonosym profilu, oczy o inteligentnym wyrazie, małe ostro zakończone uszy. Szyję muskularną i wysklepioną w sposób lekki. Klatka piersiowa u tej rasy jest szeroka i głęboka, kłąb krótki, a grzbiet długi. Nogi o idealnych proporcjach, a ogon długi, mocno owłosiony. Wszystkie maści podstawowe i rozjaśnione, maści złożone i mieszane nie są akceptowane. Koń o zrównoważonym charakterze i dobrym temperamencie, chętny do współpracy, inteligentny.
Używane głównie do zagadania bydła na pastwiskach w celach hodowlanych, walk byków podczas tradycyjnych rodeo, we wszystkich zawodach tylko „westernowo” - reining, cutting, team penning i roping), ujeżdżeniowo, rekreacyjnie i do polo.
Czytaj również: Pastwiska dla koni – różnorodność i wartości odżywcze dla koni
Wikipedia/fot.pixabay