Wytrzymała rasa Piemontese jest znana już od czasów starożytnych. Badania naukowców wskazują na to, że hodowano je w Piemoncie oraz części Lombardii i Ligurii.

Północno-zachodnie regiony Włoch mają warunki środowiskowe, które nie sprzyjają intensywnej hodowli bydła mięsnego. Regiony te charakteryzują się suchymi latami i stosunkowo ostrymi zimami, co mocno ogranicza dostępność pasz. Paradoksalnie, dzięki surowemu klimatowi mogła wytworzyć się niezwykle wytrzymała rasa bydła, która jest przystosowana do zmieniających się warunków utrzymania i żywienia. Pierwszą księgę hodowlaną tego bydła założono w 1887 r., a konsolidacja rasy wystartowała po 1920 r.

Dane techniczne bydła Piemontese

Piemontese jest rasą średniego kalibru. Dorosłe buhaje mogą osiągnąć masę ciała w przedziale od 900 kg do 1000 kg przy wysokości w kłębie 145 cm. Wyróżniają się rzadko spotykaną u innych ras pierwszorzędną muskulaturą. Z kolei krowy z tej rasy mogą osiągnąć wagę ok. 600 kg i mierzyć w kłębie 140 cm.

U bydła tej rasy dochodzi do hipertrofii mięśni spowodowanej mutacją sekwencji kodującej miostatynę. Cecha „podwójnego umięśnienia” jest bliska utrwalenia w całej populacji rasy piemontese.

U krów dominuje umaszczenie siwo-białe, rzadziej jasnobeżowe z widoczną ciemną pigmentacją śluzawicy, rogów, racic oraz uszu. Natomiast wśród buhajów dominuje umaszczenie ciemne z czarnymi elementami podpaleń na głowie i rogach. Zwierzęta te można rozpoznać po niewielkiej głowie, cienkim kośćcu, zwartym tułowiu oraz co ważne, niebywale umięśnionym zadzie. Dobrze umięśniony zad to efekt utrwalonej genetycznie hipertrofii mięśni.

Czas dojrzewania

Piemontese to rasa średnio wcześnie dojrzewająca, ponieważ pierwsze krycie jałówek można przeprowadzić w ok.16 miesiącu życia. Niska masa cieląt przy urodzeniu (cieliczki ok. 35 kg, buhajki ok. 40 kg) nie ogranicza przypadków trudnych porodów, co w połączeniu z dość słabą żywotnością cieląt jest pewnym mankamentem tej rasy. W czasie laktacji krowy mogą produkować ok. 2000 kg mleka. Mleko to posiada wysoką zawartość białka ( także kazeiny). Warto zaznaczyć, że doi się tylko pewną część populacji krów. Mleko krów z tej jest głównym składnikiem w produkcji parmezanu – popularnego sera na całym świecie.

Walory mięsa

Rasa ta jest znana z doskonałych walorów opasowych i rzeźnych. Nieznacznie niższe przyrosty dobowe masy ciała (1000 g) w porównaniu z rasą chianina czy marchigiana są rekompensowane wysokimi dobowymi przyrostami tkanki mięśniowej. Zdaniem specjalistów najlepsze efekty produkcyjne przy hodowli buhajków można osiągnąć, gdy te mają od 550 kg do 600 kg. Z kolei przy jałówkach można to osiągnąć, gdy ich masa ciała wynosi 400-450 kg.

Następnym aspektem jest wydajność rzeźna jałówek, która dochodzi do 65%, a buhajków, które bardziej niż jałówki są predysponowane do opasu, przekracza często tę wartość. Takie wartości mięsne lokują tę rasę w absolutnej czołówce ras mięsnych bydła. Przejawia się to chociażby w klasyfikacji tusz metodą EUROP. To właśnie tam bydło dostaje najwyższe oceny.

Piemontese hoduje się na wielu kontynentach i w różnych klimatach

Podobnie jak u rasy limousine mięso posiada wysokie walory smakowe i dietetyczne, które zawiera w sobie niskie zawartości tłuszczu i cholesterolu. Wszystkie wymienione w tym artykule walory sprawiły, że bydło opisywanej rasy jest obecne na wszystkich kontynentach, gdzie hodowane jest w czystości rasy i wykorzystywane z powodzeniem do krzyżowania towarowego.

Poza Włochami można je znaleźć we Francji, Danii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Niemczech, a także w Polsce. Dobre uwarunkowania przyczyniły się także do ich hodowli na zróżnicowanych klimatycznie obszarach Kanady, USA, Argentyny czy Brazylii.

Zobacz też: Sprawdź najpopularniejsze rasy bydła mięsnego w Polsce

źródła:PAP/fot.pixabay.com