Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych:  „Wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.”

Powyższe znalazło odzwierciedlenie w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26.02.2015 r., sygn. akt: II GSK 2210/13, który oddalił skargę kasacyjną jednego z producentów przetworów rybnych.

Jak czytamy w uzasadnieniu ww. wyroku, „biorąc pod uwagę treść art. 6 ust. 2 (ustawy o jakości handlowej artykułów rolno  - spożywczych) oraz art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia należy stwierdzić, iż (…) do obowiązków producenta należy prawidłowe oznakowanie środka spożywczego, w tym wskazanie składu i ilości. Jednocześnie z treści art. 3 pkt 10 lit c ustawy o jakości handlowej wynika wprost, że artykuł rolno – spożywczy uznaje się za zafałszowany, jeżeli w oznakowaniu podano niezgodne z prawdą dane w zakresie składu i zawartości netto. Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały, że badane próbki nie spełniają wymagań zadeklarowanych przez producenta na etykiecie produktu bowiem w badanych partiach stwierdzono zaniżoną masę netto marynowanych filetów śledziowych w stosunku do masy zadeklarowanej na etykiecie.”

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż spełnienie deklaracji w zakresie ilościowej zawartości składników produktu (w ww. wyroku – ryb marynowanych) jest obowiązkiem producenta, a wszelkie nieprawidłowości w tym zakresie świadczą o jego zafałszowaniu.

Ponadto, jak wynika z uzasadnienia ww. wyroku: „Fakt, iż laboratorium zakładowe producenta działa w oparciu o metodykę wykonywania odcieków zawartą w instrukcji (…) nie może dyskredytować poprawności przeprowadzonych badań w akredytowanym laboratorium na zlecenie organów.”

źródło: IJHAE, fot. ErEM