Jednym z problemów polskiej wsi jest duża ilość małych gospodarstw, których areał nie pozwala rolnikom na osiągnięcie wystarczającego dla nich dochodu. Stąd ostatnio bardzo dużo mówi się o uproszczeniu procedur związanych z rejestracją pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednym z problemów polskiej wsi jest duża ilość małych gospodarstw, których areał nie pozwala rolnikom na osiągnięcie wystarczającego dla nich dochodu. Stąd ostatnio bardzo dużo mówi się o uproszczeniu procedur związanych z rejestracją pozarolniczej działalności gospodarczej.

 

Ma to umożliwić pracę we własnym gospodarstwie w dodatkowy sposób, inny niż tradycyjne gospodarowanie, i w konsekwencji – przynosić rolnikom większe zyski.

W tej chwili rozpoczęcie takiej działalności jest czasochłonne i skomplikowane, wiąże się między innymi z kosztownym procesem odrolnienia posiadanych gruntów. Być może z tego powodu w Polsce, jak wynika z Typologii Gospodarstw Rolnych według standardów Unii Europejskiej (Dz. U. UE L. z dnia 13.12.2008 r.), zaledwie 4,8 % gospodarstw rolnych podejmuje działalność dodatkową, co pomimo tendencji wzrostowej wciąż jest odsetkiem niewielkim w porównaniu np. do Finlandii, gdzie zarejestrowanych gospodarstw rolnych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą było w 2007 r. 27,7 %, we Francji 26,6 %, a w Danii 23,4 %.

 

 W związku z tym do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o używaniu siedlisk w celu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Projekt ma za zadanie uprościć wspomniany proces i wykorzystać potencjał siedlisk.

 

– Rozwój przedsiębiorczości na wsi to konieczny element realizacji koncepcji wielofunkcyjnego rozwoju wsi. Jednakże, jak już wspomniano wyżej, osiągnięcie tego celu może nastąpić w dużej mierze poprzez uzupełnienie produkcyjnej działalności rolniczej inną działalnością gospodarczą, którą rolnik będzie mógł prowadzić „na miejscu” przy wykorzystaniu zasobu, jakim jest gospodarstwo rolnej. 

– czytamy w uzasadnieniu projektu

Według projektu każdy rolnik będzie mógł prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą w obrębie siedliska wchodzącego w skład jego gospodarstwa. Pozwolenie na prowadzenie działalności pozarolniczej rolnicy mieliby otrzymywać od starosty odpowiadającego miejscu położenia ich gospodarstwa rolnego. Rozwiązanie to docelowo miałoby zapewnić rolnikom łatwiejszy dostęp do otworzenia działalności gospodarczej, a co za tym idzie – dodatkowego źródła dochodu, bez konieczności rezygnacji z prowadzenia gospodarstwa rolnego.

W uzasadnieniu projektu jako udogodnienie dla rolników wymienia się właśnie uproszczenie rozpoczęcia pozarolniczej działalności bez konieczności odrolnienia gruntów i wysokich kosztów z tym związanych. Oprócz tego zestawiono różnicę dochodów z działalności rolniczej i innej, z czego wynika, że pomysł na zajęcie pozarolnicze może przynieść realne korzyści finansowe dla gospodarstwa. Warto dodać, że takie rozwiązanie jest realną szansą na poprawę jakości życia na wsi.

 

Prace nad ustawą trwają. Posłowie z komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi spotkali się ze stroną społeczną na wspólnym posiedzeniu komisji, by wyjaśnić wszystkie wątpliwe kwestie. Wątpliwości dotyczyły miedzy innymi samej definicji siedliska, kluczowej dla projektu, jak i kompetencji przysługujących staroście, czy terminów. Poza tym podnoszono problem zbyt dużej swobody decyzyjnej dla starostów.

Rozważano możliwość poszerzenia kompetencji samorządów w sprawie zgłaszania pozarolniczej działalności gospodarczej. Podnoszono argumenty, że to właśnie przedstawicielom władz lokalnych powinno zależeć na zwiększeniu potencjału gospodarczego na danym terenie, do czego niewątpliwie przyczyni się omawiana ustawa.

Pomysłodawcy przyznają, że projektowana ustawa wpłynie na Budżet Państwa poprzez ograniczenie wpływów z tytułu należności i opłat, które ponosiła osoba wnioskująca o odrolnienie gruntu.

 

Kalina Brzozowska/ fot. pixabay.com