Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, jak bardzo polska wieś zapisała się na kartach polskiej historii. Podczas II wojny światowej mieszkańcy terenów wiejskich wykazywali się patriotyczną postawą: udzielali pomocy potrzebującym, zwłaszcza Ukraińcom, walczyli w oddziałach partyzanckich, żywili mieszkańców miast i żołnierzy ruchu oporu. Te fakty historyczne związane z polską wsią zostały zauważone przez połów, którzy złożyli do Sejmu projekt ustawy. Jego celem jest ustanowienie 12 lipca, jako Dnia Walki i Męczeństwa Polskiej Wsi. Genezą tej daty jest pierwsza pacyfikacja Michniowa i apogeum mordów na Kresach Wschodnich.

Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, jak bardzo polska wieś zapisała się na kartach polskiej historii. Podczas II wojny światowej mieszkańcy terenów wiejskich wykazywali się patriotyczną postawą: udzielali pomocy potrzebującym, zwłaszcza Ukraińcom, walczyli w oddziałach partyzanckich, żywili mieszkańców miast i żołnierzy ruchu oporu. Te fakty historyczne związane z polską wsią zostały zauważone przez połów, którzy złożyli do Sejmu adekwatny projekt ustawy. Jego celem jest ustanowienie 12 lipca, jako Dnia Walki i Męczeństwa Polskiej Wsi.

W uzasadnieniu do projektu posłowie zaakcentowali, że w okresie II wojny światowej polska wieś odegrała bardzo trudną i ważną rolę. 

– We wrześniu 1939 r. jej mieszkańcy udzielali pomocy wojennym uchodźcom i żołnierzom Wojska Polskiego. Wieś była oparciem dla pierwszego partyzanckiego ugrupowania Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego mjr Henryka Dobrzańskiego Hubala. W odwecie za pomoc udzieloną hubalczykom oddziały niemieckie dopuściły się licznych zbrodni na ludności cywilnej"

 

– czytamy.

Oprócz tego autorzy projektu podkreślają, że różnymi formami represji dotkniętych zostało 31 miejscowości w przedwojennych powiatach koneckim, kieleckim i opoczyńskim. Ponadto wskazują, jak duże ofiary ponoszono w tamtych czasach, przytaczają liczbę zamordowanych wówczas ludzi. Oprócz tego przypominają o niszczeniu dobytku chłopów poprzez dokonywanie podpaleń ich zagród. 

Ponadto wskazują na jeszcze jeden drastyczny fakt z polskiej historii, kiedy wysiedlano ludność polską z ziem włączonych do II Rzeszy. Znaczną część wysiedleńców stanowili przedstawiciele wsi. Ponadto przypomniano, że w Generalnym Gubernatorstwie rolników obciążono kontyngentami obejmującymi niemal wszystkie produkty rolne. Chłopi musieli sprzedawać swoje produkty po urzędowych, a tym samym mocno zaniżonych cenach. Natomiast karą za niewywiązywanie się z nałożonych kontyngentów była najczęściej kara śmierci.
Argumentując potrzebę przyjęcia projektu, jego autorzy kolejny raz podkreślają, że mieszkańcy opolskiej wsi pomimo zagrożeń uczestniczyli w ugrupowaniach konspiracyjnych. Ponadto dostarczano produktów żywnościowych w ciężkich czasach do miasta i  dla innych potrzebujących. Wieś była miejscem schronienia dla wysiedleńców, czy Żydów, za co często jej mieszkańcy ponosili wysokie kary, a nawet i śmierć.
Ponadto przypomniano jak krwawo w historii polskiej wsi zapisał się 1943 rok na Kresach Wschodnich. To w lipcu w ramach Rzezi Wołyńskiej nacjonaliści ukraińscy z UON i UPA w bestialski sposób wymordowali kilkadziesiąt tysięcy mieszkańców polskich wsi. Według posłów Dzień Walki i Męczeństwa Polskiej Wsi powinien być ustanowiony po to, by ocalić od zapomnienia oraz upamiętnić zasługi polskiej wsi w walce z okupantami, jej postawę patriotyczną, a nade wszystko poniesione cierpienia w czasie II wojny światowej.
.

Kalina Brzozowska/foto: pixaby.com