Zapładnianie zwierząt – naukowcy z Polski oraz Ukrainy stworzyli nanomateriał

Zapładnianie zwierząt w sposób sztuczny może stać się efektywniejsze dzięki współpracy naukowców z Polski oraz Ukrainy. Ich odkrycie może stworzyć nowe możliwości i pomów w przyszłych badaniach.

Zapładnianie zwierząt – potencjał w medycynie rozrodczej

Naukowcy z Instytutu Biologii Zwierząt NAAS wraz z naukowcami z Politechniki Narodowej we Lwowie i Uniwersytetu Jagiellońskiego przeprowadzili badania dotyczące zwiększenia wydajności sztucznego zapładniania zwierząt. O wydarzeniu poinformował ukraiński Instytut Biologii Zwierząt. Jak przekonują naukowcy, nowa kopolimerowa nanostrukturalna powłoka jest obiecującym materiałem do hodowli kompleksu komórek i ma ogromny potencjał do zastosowania w weterynarii i medycynie rozrodczej. Badacze zajmowali się głównie składem, grubością oraz morfologią trzech rodzajów szczepionych powłok pędzelkowych – P4VP, POEGMA246 i P (4VP-co-POEGMA246).

Zapładnianie zwierząt – sukces naukowców

Sukces naukowców jest ogromny i zasługuje na docenienie. Instytut Biologii Zwierząt współpracując z Uniwersytetem Jagiellońskim, odkryli, że chemiczny charakter powierzchni polimeru odgrywa kluczową rolę we wzroście i rozwoju komórek warstwy ziarnistej z pęcherzyków jajnika krowy, a tym samym kompleksów oocyt-cumulus (OCC). W odróżnieniu od innych powłok powłoka kopolimerowa P (4VP-co-POEGMA246) umożliwia tworzenie licznych zdyspergowanych i małych konglomeratów komórek w kompleksach oocyt-cumulus z jednorodnymi warstwami cumulus otaczającymi oocyty, a także stymuluje absorpcję hamowania sodu przez obecność komórek. Warto nadmienić, że o sukcesie badawczym napisało amerykańskie czasopismo Biointerphases. Artykuł nosił nazwę: "Powłoki szczotkowane polimerowe dla wzrostu komórek granulosy krów i komórek oocyte-cumulus".

Sztuczne zapładnianie zwierząt, na przykład krów, polega na bezpośrednim wstrzyknięciu pobranej wcześniej od samca spermy do szyjki macicy samicy, bez odbywania bezpośredniego stosunku płciowego. Taką metodę stosuje się w przypadku bydła, owiec, kóz, koni, drobiu czy też pszczół. Traktuje się ją jak metodę hodowlaną, a jej głównym celem jest sprawny rozrost populacji. Analitycy oceniają, że poprzez sztuczne zapładnianie zwierząt uzyskujemy możliwość dłuższego uzyskania potomstwa od danego samca, niż działoby się to przy naturalnym kryciu oraz uzyskujemy większą liczbę potomstwa. Ponadto unika się chorób, które związane są z naturalnym kryciem.

Czytaj także: Koronawirus w gospodarstwie! Znamy procedury jego wykrywania

agronews.ua/pixabay.com