Wigilia Paschalna to ostatnia część Triduum Paschalnego obchodzonego w Kościele Katolickim. Rozpoczyna się w noc poprzedzającą Niedzielę Zmartwychwstania.
Nabożeństwo musi rozpocząć się po zmroku, ponieważ, zgodnie z żydowską symboliką, wtedy rozpoczyna się nowy dzień. Trzeba zaznaczyć, że Pascha nie należy już do Wielkiej Soboty. Ona jest już częścią święta Zmartwychwstania Chrystusa. Sama uroczystość ma misterny i podniosły klimat.
Zanim Kościół Katolicki rozpocznie celebrację Wigilii Paschalnej, trwa w milczeniu przez całą Wielką Sobotę. Właśnie w ten dzień wierni adorują Najświętszy Sakrament złożony w Grobie Pańskim w cichej modlitwie. Wierni KK trwają tego dnia w ciszy, ponieważ wtedy cały wszechświat trwa w zadziwieniu, smutku i żałobie, ponieważ nie ma Pana – On nie żyje, Jego Ciało spoczywa w grobie. Tego dnia oprócz ścisłego postu tradycyjnie błogosławi się pokarmy przeznaczone na stół wielkanocny.
Wigilia Paschalna to na dobrą sprawę rozbudowana Eucharystia. Msza Św. zamiast tradycyjnych obrzędów wstępnych posiada na wstępie liturgię światłą. Następnie bardzo rozbudowaną liturgię słowa, po której następuje liturgia chrzcielna (taką, jak na wszystkich Mszach z udzielaniem chrztu). Na końcu jest oczywiście liturgia eucharystyczna.
W liturgicznej nomenklaturze rezurekcją jest właśnie ta wigilia, ponieważ to właśnie w niej katolicy celebrują zmartwychwstanie. Znaki światła i wody chrzcielnej oznaczają Chrystusa Zmartwychwstałego. Po eucharystii zazwyczaj ma miejsce procesja, która ma na celu obwieszczenie światu, że Chrystus zmartwychwstał. To symbolizuje wyjście z tą prawdą na zewnątrz świątyni. W Polsce procesja zazwyczaj odbywa się w okolicach północy na zakończenie wigilii paschalnej.
Czytaj też: Wielki Tydzień i Triduum Paschalne w archidiecezji warszawskiej
źródła:se.pl,katedra.swidnica.pl/fot.pixabay