Żentyca to produkt sezonowy, wytwarzany tylko w okresie wypasu owiec górskich, od maja do września. Napój ten cieszy się ogromną popularnością wśród turystów licznie odwiedzających polskie góry. Żentyca traktowana jest poniekąd jako dodatek w produkcji sera, niemniej jej walory odżywcze i zdrowotne znane są od dawna. Pije się ją ciepłą tuż po „odwarzeniu” lub po kilkudniowej fermentacji, w wyniku której uzyskuje charakterystyczny kwaśno-cierpki smak.  

Żentyca – przysmak lubiany przez turystów

Bryndza podhalańska, oscypek i redykołka uzyskały status ochrony unijnej jako Chroniona Nazwa Pochodzenia (CHNP), oznaczający produkt wytworzony w określonym miejscu, którego cechy są związane z danym regionem. Bardzo smaczny, choć mniej trwały, jest świeży ser podpuszczkowy bundz, który w wyniku dojrzewania, solenia i zmielenia jest przerabiany na bryndzę. Z serwatki pozostałej przy wyrobie tradycyjnych serów górskich wytwarzana jest żentyca. W wyniku jej podgrzewania następuje ścięcie białek serwatkowych, a w efekcie powstaje niezwykle smaczny i pożywny produkt. Podobna do niej jest słowacka „Žinčica” – napój o konsystencji kefiru produkowany z serwatki z mleka owczego.

Właściwości żentycy

Żentyca jest to produkt sezonowy, wytwarzany tylko w okresie wypasu owiec górskich, od maja do września. Napój ten cieszy się ogromną popularnością wśród turystów licznie odwiedzających polskie góry. Traktowana jest poniekąd jako dodatek w produkcji sera, niemniej jej walory odżywcze i zdrowotne znane są od dawna. Pije się ją ciepłą tuż po „odwarzeniu” lub po kilkudniowej fermentacji, w wyniku której uzyskuje charakterystyczny kwaśno-cierpki smak. Serwatka pozostała po wyrobie serów jest podgrzewana do temperatury ponad 90°C, w wyniku czego następuje koagulacja białek serwatkowych. Górną, gęstą warstwę tworzącą kożuch ściąga się i przelewa do drewnianego wiadra, a następnie schładza. Codziennie świeżą żentycę z danego dnia zlewa się do drewnianej beczki (puciery), miesza z żentycą z poprzednich dni i w ten sposób przechowuje. W pucierach żentyca ulega naturalnemu zakwaszeniu, a charakterystyczny smak uzyskuje po kilku-kilkunastu dniach fermentacji, w której biorą udział bakterie kwasu mlekowego.

Zobacz także: Kierat konny. To już 2 lata od rekordu Guinnessa pobitego w Polsce!

wz.izoo.krakow/fot.pixabay.com