Z uwagi na fakt, że w Polsce dominują gospodarstwa małe i średnie, Grupa Azoty zbudowała krajowy system sprzedaży oparty o sieć autoryzowanych dystrybutorów, sprzedających polskim rolnikom ponad 3,5 mln ton nawozów azotowych i wieloskładnikowych, które produkowane są w ruchu ciągłym przez rok w zakładach w Tarnowie, Policach, Puławach, Kędzierzynie-Koźlu i Gdańsku.

Na ceny tych nawozów wpływa wiele czynników a najistotniejsze z nich to przede wszystkim ceny surowców (gaz ziemny, amoniak – dla nawozów azotowych; sól potasowa, fosforyty, siarka – dla nawozów wieloskładnikowych) Ponadto ceny nawozów na największych rynkach europejskich (Niemcy, Francja, Wielka Brytania, Ukraina, Rosja) i światowych (Egipt, Maroko, Stany Zjednoczone, Brazylia, Chiny, Indie) oraz zachowania importerów na rynku krajowym i ceny podstawowych płodów rolnych w stosunku do cen nawozów.

W szczególności, jak podkreśla Grupa Azoty należy odnieść się do kosztów produkcji nawozów, gdzie w przypadku produkcji nawozów azotowych – najważniejszym czynnikiem kosztowym jest cena gazu ziemnego (ok. 50-70% kosztów produkcji).

Jego cena w Polsce należy do najwyższych w Unii Europejskiej oraz jest znacząco wyższa – nawet ponad 3-krotnie – od ceny dostępnej dla producentów rosyjskich. Poza importem gazu, Grupa Azoty jest uzależniona także od importu fosforytów i soli potasowej, podobnie jak większość unijnych producentów nawozów mineralnych. Dodatkowo, producenci w Unii Europejskiej oprócz wysokich kosztów energii ponoszą dodatkowe koszty uprawnień do emisji CO2, co jest aspektem pogarszającym ich konkurencyjność.

Grupa Azoty monitoruje rynek rolny, a realna siła nabywcza rolników jest stale analizowana przez pryzmat ceny pszenicy w stosunku do ceny nawozów. Podczas, gdy ceny detaliczne nawozów azotowych i wieloskładnikowych na rynku krajowym w ujęciu rocznym podlegają zmianom z uwagi na kalendarz agrotechniczny oraz popyt, ich zmiany w dłuższym terminie, tj. w ujęciu kilkuletnim wskazują na obniżenie cen.

Maks Weber
fot. Pixabay