Informacje
17-04-2015
17 kwietnia 1973 roku dokonano oblotu samolotu rolniczego PZL-106 Kruk - dwumiejscowego samolotu rolniczego...
17 kwietnia 1973 roku dokonano oblotu samolotu rolniczego PZL-106 Kruk - dwumiejscowego samolotu rolniczego.
Właściwości "Kruka" były wyraźnie uzależnione od wersji i zastosowanego zespołu napędowego. Początkowe wersje, mające silnik bezreduktorowy i śmigło o niewielkiej średnicy – charakteryzowały się dość długim startem i bardzo dużym hałasem podczas lotu. Od wersji PZL-106 AR wyposażony w silnik PZL-3SR cechy lotno-pilotażowe znacznie się poprawiły, choć początkowa awaryjność silników PZL-3SR była dużym problemem. Po ich rozwiązaniu samolot znacznie zyskał w opinii pilotów. Jedyną uwagą była dość mała stateczność podłużna, jednak przy dobrej sterowności nie było to problemem. Dobra była stateczność boczna, a zwłaszcza korzystne były cechy lotno-pilotażowe przy małych prędkościach i łagodna charakterystyka przeciągnięcia oraz wyraźne dla pilota ostrzeganie przed przeciągnięciem.
Wersja PZL-106 B z przeprojektowanymi skrzydłami i skróconymi zastrzałami była zasadniczą serią produkcyjną, miała większą prędkość przelotową, co było istotne podczas przebazowania. Wersja PZL-106 BTU-34 Turbo Kruk z silnikiem Pratt & Whitney PT6A-34AG cechowała się wydłużonym nosem – z uwagi na mały ciężar silnika turbinowego i konieczność zachowania wyważenia. Zwiększona z tego powodu powierzchnia boczna spowodowała konieczność powiększenia (podniesienie) statecznika pionowego celem utrzymania stateczności kierunkowej. PZL-106 Kruk z zamontowaną dodatkową kabiną. Polscy konstruktorzy poświęcili sporo uwagi bezpieczeństwu pilota i mechanika. Chodziło o zminimalizowanie skutków zderzeń z liniami napowietrznymi i w ogóle zderzeń. Dla zapobieżenia skutkom zderzeń z liniami energetycznymi na podwoziu głównym i przed kabiną zamontowano nuż (gilotynę), a od jego szczytu ponad kabiną do szczytu usterzenia pionowego poprowadzono stalowa linkę odbojowa.
Warto wiedzieć, że samoloty rolnicze, podobnie jak pożarnicze, muszą być dostosowane do niebezpiecznej specyfiki warunków, w których są eksploatowane. Przeloty z ładunkami relatywnie najcięższymi w stosunku do masy samolotu, do tego z niewielkimi prędkościami, odbywają się na bardzo małych wysokościach – kilku, kilkunastu metrów. Wszelkie wyższe przeszkody terenowe: drzewa, słupy, linie energetyczne mogą stanowić poważne zagrożenie.
źródło: Wikipedia