Łubin żółty – porady, uprawa, zastosowanie. Musisz to wiedzieć

Łubin żółty ro jednoroczna roślina z rodziny bobowatych. Jest popularna w naszym kraju ze względu na to, że jest zarówno uprawiana jak i dzika. Poza tym to właśnie z Europy pochodzi na pożyteczna roślina, choć naturalnie spotyka się ją także w Ameryce Północnej oraz Azji. Jest szeroko wykorzystywana w rolnictwie.

Jak wygląda łubin żółty?

Charakterystyczną cechą łubinu żółtego jest posiadanie brodawek korzeniowych, które dają tej roślinie możliwość łatwego wiązania azotu. Osiąga wysokość od około 25 do nawet 60 cm. Jego kwiaty pachną oraz są motylkowe. Ich ważną cechy cechą jest miododajność w okresie kwitnienia, czyli od czerwca do września. Strąki zawierają około 5 nasion, a dłoniasto-złożone liście składają się z grupy odwrotnie jajowatych listków.

Po co uprawia się łubin żółty?

Łubin żółty jest popularny w uprawie w naszym kraju ze względu na swoje szerokie zastosowanie. Z jednej strony można wykorzystać go jako międzyplon, ale równie często jako zielony nawóz. Mało? Łubin, o ile zawiera zmniejszoną ilość alkaloidów, znajduje zastosowanie jako pasza dla zwierząt.

Czytaj także: Rabarbar, czyli rzewień – ciekawostki na temat tej rośliny

Jest to niewymagająca roślina, co przekłada się na jej popularność. Jest też łatwy w uprawie, co nie znaczy, że należy go siać „gdzie popadnie”. Choć radzi sobie na naprawdę słabych glebach, samodzielnie pozyskując składniki pokarmowe, nie powinno się go planować na podmokłych i ciężkich glebach.

Łubin żółty nie potrzebuje on też gleby szczególnie bogatej w azot, ponieważ brodawki korzeniowe pozwalają mu na jego samodzielne wiązanie.

Ważna jest właściwa metoda wysiewania tej rośliny. Łubin żółty powinien być sadzony na głębokości od 2 do 3 cm w rozstawie między rzędami około 20-30 cm. Same nasiona łubinu żółtego powinny być odpowiednio zaprawione z nastawieniem na przeciwdziałanie występowaniu chorób grzybowych oraz szkodników i chorób bakteryjnych.

Jeśli mowa o wymaganiach, wskazane jest wysiewanie łubinu na obszarze dostatecznie nasłonecznionym o lekko kwaśny pH między 5, a 6. Także zbyt suche warunki sprawiają, że roślina wymagać będzie dodatkowego nawadniania.