Produkcja roślin oleistych, a także powierzchnia upraw odnotowuje systematyczny wzrost. Wpływ na to ma rosnący popyt na żywność i energię odnawialną.

Także biopaliwa – biokomponenty do paliw – mają w tym swój udział. Również rozwój produkcji zwierzęcej z zastosowaniem nowoczesnych technologii żywienia zwiększa popyt na śruty poekstrakcyjne z roślin oleistych.

Produkcja roślin oleistych – jak wygląda na świecie?

Światowa produkcja roślin oleistych obejmuje jednoroczne rośliny (soja, bawełna, arachidy, słonecznik, rzepak, sezam, len i rącznik) oraz wieloletnie kultury drzewiaste (palma olejowa, palma kokosowa i oliwki).

Największy udział ma soja (56,9%). W dalszej kolejności znajdują się: rzepak (13,8%), bawełna (9,6%), arachidy (8,0%), słonecznik (7,4%), ziarna palmowe (2,9%) i kopra (1,4%).

Produkcja nasion oleistych charakteryzuje się dużą koncentracją. Ponad 80% światowej produkcji soi koncentruje się w USA, Brazylii i Argentynie, a prawie 90% światowej produkcji rzepaku w UE-27, Chinach, Kanadzie i w Indiach. Światowe plantacje palmy oleistej prawie w 90%

Polska jest czołowym producentem rzepaku na świecie

W Polsce powierzchnia zasiewów roślin oleistych wynosi 956 tys. ha, w tym rzepak i rzepik – 914 tys. ha. Oznacza to, że produkcja roślin oleistych w tych dwóch przypadkach odpowiada za 97% całości.

Udział pozostałych, mniej znanych roślin, takich jak gorczyca biała i sarepska, lnianka, katran abisyński, rzodkiew oleista, krokosz, dynia oleista, konopie i len oleisty waha się pomiędzy 2-3% produkcji.

Tak duży udział procentowy rzepaku powoduje, że Polska znajduje się w gronie największych producentów tej rośliny. Rzepak i rzepik są roślinami blisko ze sobą spokrewnionymi. Ich intensywnie żółte kwiaty dostarczają pszczołom pożytku, a zasobne w tłuszcz nasiona są najpowszechniejszym w Polsce źródłem oleju.

Powierzchnia zasiewów rzepaku uwarunkowana jest wieloma czynnikami, do których zaliczamy:
– warunki klimatyczne, wpływające na przezimowanie rzepaku i jego plonowanie,
– popyt przetwórców i handlu międzynarodowego, który bezpośrednio wpływa na cenę (główny determinant uprawy rzepaku),
– relacja cen rzepaku do pszenicy – wysoka relacja powoduje zwiększanie, a ujemna spadek powierzchni zasiewów.

Warto przypomnieć prognozy GUS na tegoroczne zbiory rzepaku i rzepiku.

Czytaj też: Rzepak ozimy – zagrożenia dla upraw wynikające z Zielonego Ładu!

wmodr.pl/fot.Pixabay