Próbki gleby to niezbędny materiał, który umożliwi zdiagnozowanie podłoża i dobranie do niego odpowiedniego nawożenia. Należy pamiętać, że prawidłowe wyniki badania zawdzięcza się odpowiedniemu przechowywaniu i pobraniu próbki. Na uwadze trzeba mieć już sam etap sporządzania szkicu sytuacyjnego pól przez pobranie materiału aż do wyboru laboratorium.

Próbki gleby – jak prawidłowo je pobrać?

Samodzielne pobranie próbki wymaga dużej staranności, aby zapewnić jej pełnowartościowość. Warto dostosować się do poniższych zaleceń:

1. Pobranie próbki gleby należy rozpocząć od sporządzenia szkicu sytuacyjnego pól gospodarstwa, którego podłoże ma być poddane badaniu.
2. Próbkę ogólną pobiera się z obszaru do 4 ha pola o jednakowym nawożeniu.
3. Próbka uśredniona powinna pochodzić z użytku rolnego o podobnych warunkach przyrodniczych i agrotechnicznych.
4. Prawidłowo przygotowana próbka zawiera od 15 do 25 nakłuć laską glebową lub szpadlem dokonanych zgodnie z wyznaczonym wcześniej obszarem.
5. Należy wcisnąć laskę glebową do wysokości oznaczonej poprzeczki ograniczającej, a następnie wykonać pełny obrót i delikatnie wyjąć laskę.
6. Ziemia z próbek powinna stanowić około 0,5 kg objętości i być umieszczona w plastikowym wiaderku, którą należy następnie wymieszać i przenieść do kartonu.
7. Próbkę pobiera się z głębokości do 20 cm w kwestii gleb rolniczych i sadowniczych. Natomiast jeżeli chcemy zbadać zawartość azotu mineralnego próbkę pobieramy do 30 cm głębokości. Dopuszczalne są również niższe warstwy do poboru jak 30-60 cm i/lub 60-90 cm.
8. Jeszcze w tym samym dniu wilgotne próbki należy dostarczyć do laboratorium. Jeżeli nie ma sposobności dostarczyć ich tego samego dnia należy przechowywać je w lodówce lub zamrażalniku.

Czytaj także: Grzyby – aktualna sytuacja i popyt na europejskich rynkach

Próbki gleby – najczęstsze błędy podczas ich pozyskiwania

Specjaliści pozyskujący i analizujący próbki im dostarczane od przedstawili podkreślają w swoich wypowiedziach kilka najczęstszych błędy, które pojawiają się podczas samodzielnego pozyskiwania próbki gleby, ale i nie tylko. Próbki najlepiej pobrać jesienią, ponieważ jest to odpowiedni moment tuż przed zbiorami, ale i tuż przed wysiewem nawozów lub wczesną wiosną.

Nie jest wskazane pobieranie podłoża do analizy w czasie suszy lub dużej wilgoci bądź po zastosowaniu nawożenia. Najlepiej oczywiście dokonać analizy za nim na danym terenie planuje się założyć uprawę, a następnie powtarzać ją co 2-3 lata, chyba, że gleba wymaga dużego odżywienia wówczas należy kontrolować ją co 1-2 lata w celu potwierdzenia uzyskanych zmian.

Należy pamiętać również, że pobranie próbek z różnych obszarów gospodarstwa, które nie są identyczne pod względem warunków przyrodniczych i agrotechnicznych zakłamuje otrzymany wynik, ale jednocześnie też nie wystarczy tylko jedna próbka, a 15-25 z wyznaczonego obszaru do 4 ha, ponieważ tylko próbka mieszana pozyskana z różnych miejsc może dać prawidłowy obraz.

Dobór sprawdzonego laboratorium jest dodatkową gwarancją miarodajnego wyniku i jego prawidłowej interpretacji, a to pozwoli rolnikom zaoszczędzić pieniądze na nawozy i przyspieszyć czas, w którym będzie można użytkować pole.

Źródło: cdr.gov.pl/fot. pixabay