Międzyplon ścierniskowy – tak są nazywane krótkookresowe uprawy, które mogą przynieść wiele korzyści. Jak zatem je uprawiać?

Międzyplonem nazywamy rośliny, które sieje się pomiędzy dwoma plonami głównymi. Uprawia się je ze względu na możliwość późniejszego wykorzystania ich na zielonkę, siano, kiszonkę lub paszę. Potoczna i używana przez wielu nazwa międzyplonu to “poplon”. Dobra agrotechnika oraz odpowiednie docenienie międzyplonów może przynieść Twojemu gospodarstwu wiele korzyści.

Jakie są rodzaje międzyplonów?

Wyróżnia się trzy rodzaje międzyplonów. Różnią się one terminem siewu:

Pierwszym rodzajem są międzyplony ścierniskowe. Wysiewa się je w drugiej połowie lata po wczesnym zbiorze plonu głównego, a zbierane są jesienią tego samego roku na paszę (np. rzepa ścierniskowa). Mogą być też przyorane na zielony nawóz. W takim przypadku wyróżniamy facelię, gorczycę biała, peluszkę i łubin.

Drugi rodzaj to międzyplony ozime. Należy je wysiewać po zbiorze plonu głównego, czyli wczesną jesienią. Natomiast zbierane są natomiast wiosną następnego roku. Do międzyplonów ozimych zaliczamy m.in.: rzepak ozimy, wykę czy żyto ozime.

Ostatnim rodzajem są wsiewki międzyplonowe. Należy je siać wiosną i równocześnie z plonem głównym lub w czasie jego wegetacji. Warto zaznaczyć, że np. seradela wsiana w żyto powinna pozostać po jego zbiorze do jesieni tego samego roku. Ponadto do takiego siewu rośliny te powinny wyróżniać się wytrzymałością. Wybrane rośliny muszą charakteryzować się również odpornością na zacienienie w pierwszym okresie wzrostu po wschodach oraz muszą szybko rosnąć po odsłonięciu.

Międzyplon ścierniskowy to najchętniej wybierany rodzaj przez rolników

Resztki pozostałe po wykorzystaniu międzyplonu ścierniskowego można wykorzystać do produkcji pasz na okres jesienny. Można też pozostawić je na okres zimowy jako mulcz (zielona pokrywa) i przyorać podczas pierwszej wiosennej orki.

Pozostawienie międzyplonu na zimę ma wiele korzyści. Wykonanie takiego zabiegu pozwala ograniczyć wymywanie oraz wywiewanie składników pokarmowych z gleby. Pomaga także regulować wodne stosunki w glebie. Ponadto taka uprawa sprawia, że nawożenie nawozami organicznymi nie musi być takie intensywne. Solidne międzyplony mają porównywalne wartości nawozowe z obornikiem. Podobnie jak obornik, międzyplony są w stanie wzbogacić glebę w potrzebne składniki organiczne. Ponadto mogą użyźniać glebę oraz wpływać fitosanitarnie na środowisko glebowe. Innymi słowy można nimi zastąpić niedobory obornika w gospodarstwie. Dzięki temu gospodarz będzie mógł zrekompensować koszty paliwa i nasion, które poniósł na wykonanie zasiewów,

Żeby nie być gołosłownym weźmy gorczycę, która jest uprawiana jako międzyplon. Gorczyca wytwarza rozległy system korzeniowy. Pokaźny system korzeniowy ma wpływ na polepszenie struktury gruzełkowatej gleby oraz umożliwia dopływ powietrza i wody do głębszych warstw gleby. Dodatkowym atutem korzeni jest niszczenie tzw. podeszwy płużnej. Podeszwa płużna to nieprzepuszczalna i twarda warstwa ziemi. Powstaje ona na skutek wykonywania przez kilka lat orki na tę samą głębokość. Szybki wzrost tej rośliny zagłusza kiełkowanie chwastów.

Międzyplon ścierniskowy w kwestii prawidłowego zmianowania i ochrony środowiska

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób oraz liczebności szkodników roślin uprawnych, konieczne będzie prawidłowe zmianowanie i następstwo roślin po sobie w odstępie kilku lat. Oprócz bezpośrednich korzyści płynących dla gospodarstwa, uprawa międzyplonów ma pomagać w ochronie środowiska naturalnego. Jeśli intensyfikacja produkcji rolniczej przekroczy normę, to może wtedy dojść do poważnego wzrostu zanieczyszczenia gleb, wód oraz zachwiania równowagi przyrodniczej. W najgorszym przypadku prowadzi to do znacznego pogorszenia płodów rolnych.

Zobacz także: Międzyplony – co zrobić, gdy nie wysiejemy ich do 20 sierpnia?

wmodr.pl/ fot. wikipedia.org, pixabay.com