W odpowiedzi na wystąpienie Zarządu KRIR z 30 lipca 2021 r. na wniosek Izby Rolniczej w Opolu, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi poinformowało, że zatwierdzenie substancji czynnej dikwat do stosowania w środkach ochrony roślin nie zostało odnowione zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1532 z dnia 12 października 2018 r. w sprawie nieodnawiania zatwierdzenia substancji czynnej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011.

Dikwat – środki zawierające substancję czynną zostały wycofane w maju

W związku z powyższym, zezwolenia wydane dla środków ochrony roślin zawierających dikwat zostały wycofane z dniem 4 maja 2019 r., zaś środki ochrony roślin wprowadzone do tego dnia do obrotu mogły być stosowane do dnia 4 lutego 2020 r.

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności stwierdził, że istnieje wysokie ryzyko dla pracowników, osób postronnych i mieszkańców w przypadku wszystkich zastosowań substancji czynnej dikwat. Co więcej, wskazano na wysokie ryzyko dla ptaków. W związku z tym uznano, że kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr1107/2009 nie zostały spełnione. Dlatego też zatwierdzenie substancji czynnej niemogło zostać odnowione.

Należy jednak wskazać, iż na podstawie art. 53 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w drodze odstępstwa od art. 28 w szczególnych okolicznościach państwo członkowskie może zezwolić, na okres nieprzekraczający 120 dni, na wprowadzanie do obrotu środków ochrony roślin, w celu ograniczonego i kontrolowanego stosowania, w przypadku gdy takie działanie okazuje się niezbędne z powodu niebezpieczeństwa, któremu nie można zapobiec za pomocą innych rozsądnych działań.

Czytaj też: Proso – czy może być rzeczywistą alternatywą dla kukurydzy?

Dikwat – w nadzwyczajnych sytuacjach można wnioskować o wydanie jednorazowego zezwolenia

Oznacza to, że w nadzwyczajnych sytuacjach możliwe jest wnioskowanie o wydanie jednorazowego zezwolenia na wprowadzenie do obrotu środka ochrony roślin, który nie uzyskał zezwolenia w kraju po wykazaniu zaistnienia sytuacji nadzwyczajnej w ochronie roślin.

Właściwości chwastobójcze jakie posiada dikwat zostały rozpoznane w 1955 roku w laboratoriach Imperial Chemical Industries (ICI) w Jealott's Hill , po jego pierwszej syntezie w Dyestuffs Division ICI w Blackley w Anglii. Był aktywny na roślinach testowych w dawkach tak niskich jak 0,1 funta/akr.

Stwierdzono, że tylko te czwartorzędowe sole, które były zdolne do przekształcenia przez środki redukujące w kationy rodnikowe, miały działanie chwastobójcze, a innym z nich był parakwat , który był bardziej skuteczny jako nieselektywny herbicyd niż dikwat. Wstępne próby komercjalizacji dikwatu koncentrowały się na jego zdolności do kontrolowania roślin liściastychchwastów jednorocznych, podczas gdy szkody w uprawach zbóż były dla porównania niewielkie. Jednak herbicydy auksynowe, w tym MCPA ICI, były bardziej selektywne, a zatem to użycie dikwatu było nieatrakcyjne.

Zamiast tego dikwat połączono z użyciem specjalistycznego, zmechanizowanego sprzętu, który pod koniec lat pięćdziesiątych stał się powszechny w zbiorach upraw, takich jak ziemniaki. Obawą w tym zastosowaniu była możliwość, że związek może powodować zgniliznę końców łodyg , ale opracowano protokoły, które przezwyciężyły ten problem i został on wprowadzony komercyjnie do osuszania łęcin ziemniaczanych w 1961 roku.

krir.pl/fot.Pixabay