Każdy rolnik chce mieć jak najlepsze plony kukurydzy. Wiele czynników wpływa na osiągnięcie wysokich wyników. Jednym z nich są chwasty w kukurydzy.

Kukurydza jest rośliną uprawianą w szerokich rzędach. Posiada ona charakterystyczną cechę – małą obsadę na jednostce powierzchni. Z początku rośnie powoli i dość długo nie zacienia gleby. Taki stan sprzyja rozwojowi chwastów, które stanowią duże zagrożenie. Chwasty konkurują o światło, wodę i składniki pokarmowe. Problem w tym, że chwasty rosną szybciej od kukurydzy i tym samym wygrywają walkę o naturalne zasoby.

Przyczyny zachwaszczenia kukurydzy

Plantacje kukurydzy mogą być zachwaszczone przez wiele gatunków chwastów. Ich istnienie jest uzależnione od kilku istotnych czynników: typu gleby, sposobu jej uprawy, przedplonu, warunków wilgotnościowo-termicznych i zasobności gleby w nasiona chwastów.

Glebowy bank nasion zapewnia ciągłość w występowaniu poszczególnych gatunków chwastów. Cechami ułatwiającymi wykorzystanie siedliska przez chwasty i rywalizację z roślinami uprawnymi to: bardzo szybki i bujny rozwój, małe wymagania ekologiczne, pobieranie wody z gleby, zabieranie światła prawowitym roślinom oraz przyspieszone pobieranie składników pokarmowych

Chwasty w kukurydzy i ich mechaniczne zwalczanie

Podorywka to właściwy moment na walkę z chwastami. Podorywkę trzeba wykonać jak najwcześniej. Najlepiej tuż po zbiorze przedplonu. Podorywka powinna być wykonana na głębokość od 5 cm do 7 cm. Taki zabieg niszczy chwasty, a nasiona pobudza do kiełkowania. Potem przychodzi czas na zabronowanie pola, które pomaga w uniknięciu strat wody w glebie. Gdy zauważymy wschody chwastów, wtedy można użyć kultywatora. Następnie wykonujemy orkę zimową na głębokość od 25 cm do 30 cm, po której zostawiamy wysztorocowane skiby.

Gdy na wiosnę pojawią się odpowiednie warunki na wjazd sprzętu w pole, to wtedy wykonujemy bronowanie. To pozwala pobudzić nasiona chwastów do kiełkowania, a czynności takie jak kultywatorowanie czy włókowanie niszczą wschodzące chwasty.

Kiedy można wykonać zabiegi chemiczne?

Walka z agrofagami powinna być prowadzona do chwili, gdy roślina uprawna będzie miała 4-5 liści. Po tej fazie obecność chwastów na polu zaczyna skutkować spadkiem plonu. Ostatnim dzwonkiem na zastosowanie herbicydów powinien być czas utworzenia przez kukurydzę swojego 8 liścia. Moment wykonania opryskiwania rzutuje bezpośrednio na efekt działania preparatu. Z upływem czasu chwasty osiągają kolejne fazy rozwoju. Dodatkowo stają się przy tym mniej podatne na działania herbicydów. Specjaliści podają, że istnieje kilka wariantów walki z agrofagami. Środki można aplikować przedwschodowo lub powschodowo. System dawek dzielonych jest sposobem, nad którym warto się pochylić.

Istnieje wiele przyczyn braku skutecznego zwalczania chwastów takich jak np.: nieodpowiedni herbicyd, źle dobrany termin zabiegu, źle obliczona dawka czy odporność. Jednakże stosując rotacyjną uprawę, ograniczając liczbę zabiegów z wykorzystaniem tego samego herbicydy czy stosując mieszaniny herbicydów o różnych właściwościach, możemy zminimalizować ryzyko rozwoju odporności chwastów na herbicydy.

Specjaliści podają również złote zasady skutecznego odchwaszczania kukurydzy, w których kluczową rolę odgrywa dobrze zdiagnozowana sytuacja, a w szczególności: uwzględnienie historii pola, zinwentaryzowanie gatunków chwastów, określenie natężenia gatunków uciążliwych w stosunku do pozostałych oraz dobranie programu odchwaszczania do najuciążliwszych chwastów występujących na polu.

Chwasty w kukurydzy w kontekście ich gatunkowego składu

Bierzemy pod uwagę Od 10 do 15 gatunków chwastów w uprawie kukurydzy. Są to chwasty jednoliścienne jak i dwuliścienne. Do największej szkodliwości dochodzi podczas okresu wschodów do 6-10 liści kukurydzy. Czynniki, które decydują o szkodliwości chwastów to: zaciemnianie oraz obniżanie temperatury gleby przez nie roślin uprawnych, duże zużycie przez chwasty składników pokarmowych oraz wody, oraz gdy chwasty odznaczają się dużą plennością i rosną szybciej od rośliny.

Najgroźniejszymi chwastami w kukurydzy są: gatunki jednoliścienne – chwastnica jednostronna, włośnica sina, włośnica zielona, perz właściwy. Z kolei do gatunków dwuliściennych zaliczamy: komosę białą, bylicę pospolitą, szarłat szorstki, psiankę czarną, ostrożeń polny, rumianek pospolity, marunę bezwonna, rdesty oraz owies głuchy.

Metodą agrotechniczną określa się wszelkie zabiegi uprawowe poparte przez prawidłowy płodozmian. To także obserwacja zasobów składników mineralnych i kwasowych gleby, dobry materiał siewny oraz najodpowiedniejszy termin siewu przygotowany na odpowiednio dobrane stanowisko.

Zobacz też: Zbiory kukurydzy w Polsce będą rekordowe

wmodr.pl/ fot. pixabay.com