Wyka kosmata jest rośliną pastewną, którą uprawia się na glebach piaszczystych w celach paszowych razem z żytem albo pszenicą. 

Możemy wyróźnić wykę siewną oraz kosmatą. Zasadnicze różnice pomiędzy zarejestrowanymi odmianami dotyczą głównie plenności, wielkości i barwy nasion, zawartości wicjaniny (alkaloidu) w nasionach oraz podatności na choroby grzybowe. Wykę należy uprawiać po zbożach. 

Wyka kosmata to cenna pasza

Zarówno wykę kosmatą, jak i siewną, uprawia się po zbożach. Zbierane na zielonkę schodzą wcześnie z pola i są dobrym przedplonem dla roślin wymagających wczesnego siewu, natomiast wyka użytkowana na nasiona jest dobrym przedplonem dla zbóż i roślin korzeniowych. Wyka kosmata jest cenną paszą dla zwierząt, ponieważ zawiera duże ilości białka. Aktualnie w Polsce zarejestrowana jest jedna odmiana wyki kosmatej – Rea, oraz pięć odmian wyki siewnej: Jaga, Fama, Kwarta, Hanka oraz samokończąca Ina. 

Jeśli chodzi o uprawę, to warto wiedzieć, że najkorzystniejszy odczyn gleby dla rozwoju wyki zbliżony jest do obojętnego lub może być lekko zasadowy. Nawozy fosforowe należy wysiewać jesienią przed orką zimową. Nawożenie potasem na glebie zwięzłej i średniej można zastosować jesienią, natomiast na lżejszych wiosną ze względu na możliwość szybkiego wypłukiwania. 

Sposoby na chwasty i szkodniki

Po wschodzie wyka kosmata ma przestój we wzroście, co wykorzystują chwasty. Skutecznym i tanim zabiegiem niszczenia chwastów jest przedsiewne i posiewne bronowanie zasiewów. Po wschodach zabieg ten należy wykonać jednak ostrożnie w godzinach popołudniowych, gdy rośliny mają mniejszy turgor. Natomiast możliwość stosowania herbicydów w mieszankach zależy od składu komponentów. 

Do najważniejszych szkodników zarówno wyki siewnej i kosmatej należą m.in. oprzędziki, mszyce, pachówka strąkóweczka. Larwy oprzędzików uszkadzają brodawki korzeniowe, ograniczając wiązanie azotu atmosferycznego. Z koeli mszyce wysysają soki z tkanek, powodując zamieranie fragmentów, a nawet całych roślin. W miejscach żerowania i w wyniku osłabienia rośliny może dojść do wtórnego porażenia bakteryjnego lub grzybowego. Gąsienice pachówek są małe i bardzo ruchliwe, dlatego bez trudu odnajdują strąki i się w nie wgryzają, pozostawiając w miejscu żerowania charakterystyczną przędzę i trociny. Przed szkodnikami uchroni nas przede wszystkim właściwe przestrzeganie podstawowych zaleceń agrotechnicznych.

Sprawdź też: Uprawa wyki siewnej – gdzie sadzić i jak uzyskać dobre plony

pl.wikipedia.org/cdr.gov.pl/fot.pixabay.com