Siew kukurydzy i jego późniejsze efekty zależą od tego jaką odmianę kukurydzy wybierzemy. Odmiany flint i dent mają wiele zalet, ale przy tym bardzo się różnią.

Rynek odmian kukurydzy charakteryzuje się dużą dynamiką w porównianiu do innych gatunków roślin rolniczych, co za tym idzie, nie ułatwia rolnikowi wyboru odpowiedniej odmiany do siewu. Odmiany kukurydzy, które wpisane są do Krajowego Rejestru, różnią się m.in. typem czy wczesnością mieszańca. Z tego też względu, warto przed zakupem nasion zapoznać się z ich charakterystyką i zwrócić uwagę na typ wybieranej odmiany.

Siew kukurydzy flint i dent – różnice w budowie

Aby rozpocząć siew kukurydzy, na początku należy wybrać odpowiednią odmianę. Na rynku nasion, flint i dent to dwie podstawowe odmiany kukurydzy. Na zewnątrz można je rozróżnić po kształcie ziarna.

Różna budowa ziarna przekłada się na różne wymagania agrotechniczne i odmienny sposób prowadzenia łanu w okresie wegetacji.

Ziarno odmian flint jest prawie okrągłe, ma grubą warstwę bielma szklistego. Wykorzystuje się je do produkcji kasz i mąk, stosuje się także jako paszę dla bydła mlecznego. Z kolei ziarno typu dent ma wydłużony i spłaszczony kształt, z wgłębieniem na szczycie (wyglądem przypomina koński ząb). Przeważa w nim bielmo mączyste, stąd jest bardziej przydatne do produkcji skrobi i alkoholu.

Cechy odmian typu flint:

– szybsze dojrzewanie,
– szybki rozwój na początkowym etapie wzrostu,
– mniejsza tolerancja na suszę i wysokie temperatury,
– wyższa tolerancja na chłody,
– średnie wymagania pod względem temperatury i nasłonecznienia,
– wolne oddawanie wody z ziarna podczas dojrzewania.

Cechy odmian typu dent:

– wysokie wymagania świetlne,
– wolniejszy rozwój na początkowym etapie wzrostu,
– większa tolerancja na suszę i wysokie temperatury,
– mniejsza tolerancja na chłody,
– szybsze oddawanie wody z ziarna (co w praktyce ma przełożenie na łatwiejsze suszenie)
– późniejsze dojrzewanie.

Różnice w wymaganiach agrotechnicznych

Odmiany flint i dent różnią się też wymaganiami agrotechnicznymi. Różnice zaczynają się już od wyboru stanowiska i terminu siewu. Siew kukurydzy w odmianie typu flint, ponieważ jest bardziej tolerancyjna na chłody, może być uprawiana w północnej i północno-wschodniej części Polski, jak również na glebach bardziej zwięzłych, wolno nagrzewających się. Siew kukurydzy typu dent powinien odbywać się w cieplejszych rejonach kraju, w których ewentualne ryzyko pojawienia się chłodów jest mniejsze, południowa i południowo-zachodnia część Polski ze względu na fakt, iż ta odmiana gorzej toleruje chłody.

Odmiany typu flint mogą być wysiewane w nieogrzaną glebę, tj. ok. 6ºC. Z tego względu polecane są do wcześniejszych siewów. Odmiany typu dent wymagają wyższej temperatury gleby podczas siewu, przynajmniej 8ºC, a najlepiej 10-12ºC dlatego też odmiany w typie dent sprawdzają się na glebach szybko nagrzewających się oraz lżejszych.

Susza i upały

W przypadku odporności na suszę i wysokie temperatury najlepiej radzą sobie odmiany typu dent pod warunkiem wystarczającego zapasu wody w glebie. Z kolei odmiany flint, bardzo szybko reagują wstrzymaniem wzrostu wegetatywnego, gdy w okresie kwitnienia kukurydzy wystąpią bardzo wysokie temperatury i susza. Przekłada się to na słabsze zaziarnienie kolb kukurydzy.

Czytaj też: Kukurydza ekologiczna – jakie wymagania musi spełniać gleba?

podrb.pl/fot.pixabay/fot. wikimedia Jonathunder