O tym co ważne dla polskiej wsi.

Czyste powietrze czysty zysk Czyste powietrze czysty zysk
Talk icon

Informacje

02-05-2022

Autor: Mateusz Chrząszcz

Rynek słonecznika: Zbiory i ceny w 2021 roku. Jaki będzie 2022?

Rynek słonecznika

Unijny rynek słonecznika zamknął się w liczbie około 10,5 miliona ton, czyli dokładnie tyle, ile zużyto pod koniec roku 2021.

Niemniej jednak około 450 000 ton sprowadzono z krajów trzecich i około 300 000 ton wyeksportowano. Ale to nie jest cała prawda, jeśli spojrzysz również na złom i olej. Olej roślinny i pasza dla zwierząt są produkowane ze słonecznika. W Europie produkuje się wystarczającą ilość nasion słonecznika, aby zaspokoić popyt, przynajmniej tak mówią dane Komisji. Jednak nie we wszystkich krajach, a także nie w Niemczech. I to jest oczywiście problem, ale jest więcej trudności.

Sytuacja na rynku słonecznika

Rynek słonecznika jest rynkiem międzynarodowym. Widać to w cenach, po porażce dwóch największych eksporterów, Rosji i Ukrainy, wzrosły one do nowej rekordowej wartości 1100 USD za tonę. To prawie dwa razy więcej, niż płaci się za soję na rynku światowym i jest zbliżone do tego, co obecnie oferuje się za rzepak w Europie.

Wróćmy jednak do dostaw w Europie. Słoneczniki to nasiona letnie. Około 10,5 mln ton zebrano w UE na zbiory w 2021 r., mniej więcej tyle samo, ile ostatecznie skonsumowano. Przynajmniej tak mówią dane Komisji. W tym samym czasie sprowadzono około 450 000 ton z krajów trzecich i około 300 000 ton wyeksportowano.

Co ciekawe, większość importu nasion słonecznika pochodziła nie z Ukrainy - ale z Mołdawii - czyli około 300 tys. ton. Ukraina wniosła do importu prawie 60 tys. ton.

Zupełnie inaczej sytuacja wygląda jednak w przypadku importu oleju słonecznikowego i śruty słonecznikowej (pasza dla zwierząt). W przypadku ropy Ukraina dostarczyła do UE ok. 1,4 mln ton. To około 85% całkowitego importu. W przypadku śruty około 750 000 ton (40%) pochodziło z Rosji (!!) a 670 000 ton (35%) z Ukrainy w bieżącym sezonie. Ponadto 420 000 ton (22%) zakupiono w Argentynie.

To zupełnie inna sytuacja, niż gdyby spojrzeć na rynek nasion słonecznika w izolacji (bez olejów i śruty), ponieważ na dwóch ostatnich wymienionych rynkach cząstkowych istnieje oczywiście bardzo duże zapotrzebowanie na import i wyraźne niedobory.

Rynek słonecznika w Rumunii, Bułgarii i we Francji

Wracając do produkcji i dostaw słoneczników w UE: Jeśli spojrzymy na dane dotyczące upraw i produkcji z krajów UE, to ranking jest jasny. W oparciu o łączne zbiory około 10,5 miliona ton w zeszłym roku, produkcja koncentrowała się głównie w Europie południowo-wschodniej i we Francji.

Rynek słonecznika największy jest w Rumunii, której zbiory wynoszą około 3,0 mln ton, czyli prawie 30% całkowitej produkcji europejskiej.

Mniej więcej tak samo, ale daleko za Rumunią, są Francja i Bułgaria: każde z nich zbiera prawie 2,0 mln ton. Węgry są tuż w tyle, z plonami w wysokości 1,7 miliona ton. W Hiszpanii wciąż produkuje się co najmniej 800 000 ton nasion słonecznika. Wtedy odległość jest już znacznie większa. Greccy rolnicy zbierają około 230 000 ton, a statystyki zbiorów podają 200 000 ton ze Słowacji i 120 000 ton w Chorwacji.

A potem są Niemcy: w zeszłym roku wyprodukowano tu około 100 000 ton nasion słonecznika. Prawie dwa razy więcej niż rok wcześniej. To pokazuje, że rynek krajowy mocno się rozwija, ale w porównaniu z rzepakiem, przy zbiorach 3,5 mln ton, to prawie nic. Centra niemieckiej uprawy słonecznika znajdują się przede wszystkim w Brandenburgii (30%) i Saksonii-Anhalt (24%), a nastę Niemieckie statystyki pokazują również: 440 000 ton samej śruty słonecznikowej było karmionych przez niemieckich hodowców bydła w sezonie 2020/21, a więc bardzo wysoki udział importu śruty (z Rosji?), a zwłaszcza oleju słonecznikowego.

Nowe zbiory są znacznie większe – bardzo wysokie cenypnie w pewnej odległości w Bawarii, Saksonii i Turyngii.

Sytuacja na rynku słonecznika w 2022 roku

Z pierwszych szacunków Komisji wynika, że ​​uprawa na zbiory w 2022 r. znacznie się rozwinęła w Europie. Mianowicie o prawie 200 tys. ha, do 4,7 mln ha. Oczywiście przede wszystkim w głównych krajach produkcyjnych wymienionych powyżej. Wysokie ceny i brak eksportu z Morza Czarnego stanowią silną zachętę do rozszerzania upraw. Dotyczy to zwłaszcza krajów, w których rolnicy wiedzą, jak uprawiać i zbierać słoneczniki.

Komisja spodziewa się zatem, że produkcja wzrośnie o około 640 000 ton lub 6% do 11,2 miliona ton w 2022 roku. Jednocześnie jednak import spadnie o ponad 100 tys. ton do 320 tys. ton, podczas gdy eksport ma pozostać na stabilnym poziomie 300 tys. ton.

Rozwój śruty i oleju słonecznikowego jest zupełnie inny. W przypadku śruty Komisja przewiduje, że import zmniejszy się o połowę do zaledwie 1,0 mln ton, a import olejów z 1,5 mln ton do 840 tys. ton.

Perspektywy cenowe dla rolników są jednak nadal dobre. W najważniejszym centrum handlowym we Francji, na rynku hurtowym Saint-Nazaire, za słoneczniki płaci się obecnie około 1000 euro za tonę. Ponad dwa razy więcej niż w zeszłym roku. W przypadku nowych zbiorów w 2022 r. obecne oferty cenowe wynoszą 860 euro za tonę. Z trendem wzrostowym.

Francuscy handlowcy twierdzą, że ceny słonecznika utrzymują wysokie tempo wzrostu na rynku europejskim. Popyt jest nadal duży, zwłaszcza na gatunki olejów roślinnych. Istnieją jednak również doniesienia o znacznym przesunięciu popytu na olej w kierunku oleju rzepakowego lub sojowego.

Czytaj również: Kukurydza drożeje najszybciej na światowych giełdach

Agraheute.com /fot.pixabay

swiatrolnika.info 2023