Rośliny strączkowe pod względem korzyści płynących z ich uprawy były opisywane już u uczonego i pisarza rzymskiego Marka Terencjusza Warrona.

Stanowiły one od najdawniejszych czasów niezwykle istotny, drugi po zbożach, element diety ludzi żyjących na obszarze śródziemnomorskim.

Rośliny strączkowe pełnią ważną rolę w żywieniu ludzi, a także zwierząt

Obecnie 33 procent gleb na świecie ulega stopniowej degradacji, z czego 20 procent obejmuje grunty orne, a 43 procent pastwiska.

Mają na to wpływ zjawiska takie jak erozja, zasolenie i urbanizacja. W trosce o środowisko naturalne, zaspokojenie potrzeb pokarmowych ludzkości i ograniczenie wykorzystania importowanej soi w paszach wykorzystywanych w żywieniu zwierząt, konieczne jest promowanie upraw roślin wysokobiałkowych i korzyści z wynikających.

Rośliny strączkowe zaliczane są do roślin z rodziny bobowatych. Uprawa roślin strączkowych wywiera szereg korzyści w produkcji roślinnej. Należy mieć świadomość, iż poza znaczeniem gospodarczym do zalet uprawy ,,straczków” zaliczają się czynniki ekonomiczne oraz przyrodnicze.

Rośliny strączkowe pełnią ważna role w żywieniu: są bardzo wartościowym pożywieniem dla ludzi oraz wysokobiałkową paszą dla zwierząt (zarówno w formie masy zielonej jak i nasion).

Strączkowe rośliny jadalne, które są uprawiane w klimacie umiarkowanym. to m.in: bób, ciecierzyca pospolita, groch zwyczajny, soczewica jadalna, fasola. Do roślin pastewnych zalicza się: łubin (żółty, biały czy wąskolistny), bobik, peluszka, seradela pastewna, wyka.

Główne pozytywy płynące z ich uprawy

Czynniki ekonomiczne: rośliny te mają duży udział w poprawianiu wartości gleby poprzez zwiększenie produkcyjności, a korzystna rola w użyźnianiu gleby polega na poprawie bilansu azotu dzięki zdolności asymilacji azotu atmosferycznego.

Dzięki temu do gleby przedostaje się od 40-700 kg azotu na hektar (w zależności od warunków środowiskowych, gatunku czy poszczególnych szczepów bakterii). W związku z powyższym nie ma konieczności ponoszenia kosztów związanych z zakupem i zastosowaniem nawożenia azotowego dla roślin strączkowych, a w uprawach następczych zastosowanie mniejszej ilości azotu z nawozów mineralnych..

Do uprawy roślin wysokobiałkowych przysługują także dopłaty bezpośrednie, z wyszczególnieniem upraw na ziarno oraz pastewne. Przy składaniu wniosku o płatności bezpośrednie uprawy roślin strączkowych spełniają również wymogi utrzymania elementów proekologicznych (EFA)

Rośliny strączkowe charakteryzują się wysoką zawartością białka, a więc z powodzeniem mogą być wykorzystane w żywieniu zwierząt. Coraz częściej spotykaną praktyką jest zastępowanie importowanej soi roślinami strączkowymi pochodzącymi z własnego gospodarstwa.

Rośliny strączkowe uwalniają trudno dostępne związki wapnia oraz fosforu- dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu, roślina jest w stanie pobierać składniki pokarmowe z głębszych warstw gleby.

Uprawa roślin strączkowych dzięki dużej masie systemu korzeniowego przyczynia się również do zwiększenia zawartości substancji organicznej w glebie. Poprawie ulegają również właściwości fizyczne gleby w następstwie
rozluźniającego działania palowego systemu korzeniowego.

W płodozmianie zbożowo- rzepakowym rośliny strączkowe pełnią dwojakie zadanie, przerywają monokulturę, a także zapobiegają rozprzestrzenianiu się chorób podstawy źdźbła.

Warto również przypomnieć, że rośliny strączkowe posiadają wiele właściwości zdrowotnych.

Czytaj też: Odczyn gleby – wszystko co musisz wiedzieć

zodr.pl/fot.Pixabay