W trakcie gdy wykonujemy nawadnianie selera korzeniowego musimy pamiętać, że w jego uprawie niepożądane są wahania wilgotności, gdyż może to powodować pękanie korzeni i pogorszenie jakości miąższu wskutek tworzenia pustych przestrzeni oraz gąbczastości.

Nawadnianie selera korzeniowego może zwiększyć jego plon nawet o 45 procent

Wahania wilgotności gleby, zwłaszcza w czasie wysokich temperatur mogą być przyczyną zamierania liści sercowych selera. Jest to choroba fizjologiczna spowodowana zakłóceniami w pobieraniu i transporcie wapnia w roślinie. Chorobie tej można zapobiegać między innymi poprzez zraszanie roślin małymi dawkami wody. Zroszone liście zamykają aparaty szparkowe, dzięki czemu następuje większe przemieszczanie wapnia do liści młodych, wrażliwych na niedobór wapnia. Zapobiega to zapadaniu się ścian komórkowych liści, ich gniciu i zamieraniu. W badaniach Instytutu Ogrodnictwa zarówno nawadnianie selera korzeniowego za pomocą deszczowni, jak i nawadnianie kroplowe istotnie zwiększało plon nawet o 45 procent.

Największe zapotrzebowanie na wodę występuje w okresie od połowy lipca do połowy
września. W tym okresie wzrostu dobowe zużycie wody może dochodzić do 4mm. Jest to okres szybkiego przyrostu masy korzeniowej i niedobór wody w tej fazie może doprowadzić do znacznego ograniczenia plonu i pogorszenia jego jakości. Duże wahania wilgotności gleby w okresie wegetacji mogą być przyczyną pękania korzeni oraz pogorszenia jakości miąższu wskutek tworzenia pustych przestrzeni lub gąbczastości miąższu.

Czytaj też: Kiedy kwitnie rzepak ozimy? Znajomość kwitnienia jest kluczowa

Nawadnianie selera korzeniowego – jakie są jego potrzeby wodne?

Potrzeby wodne selera wynoszą około 400-500 mm. Sezonowe zużycie wody do nawadniania selera zależy od rodzaju gleby. Badania Instytutu Ogrodnictwa wykazały, że zużycie wody do nawadniania selera wynosiło od 73 mm na glebach o dużej pojemności wodnej (gleby torfowe, mady, gleby lessowe), do ponad 200 mm na glebach lekkich pseudo bielicowych i brunatnych. Średnia sezonowa norma nawadniania dla selera wynosi 150 mm.

Nawadnianie selera korzeniowego powinno się rozpoczynać zaraz po wysadzeniu rozsady w pole, stosując deszczowanie małą dawką wody około 10 mm. Z uwagi na duże wymagania wodne selera nawadnianie prowadzi się przez niemal cały okres wegetacji. Rozpoczyna się je, gdy wilgotność gleby spadnie do poziomu 75-80 procent polowej pojemności wodnej. Nawadnianie w oparciu pomiaru potencjału wodnego gleb powinno się rozpoczynać, gdy jego wartość osiągnie –30,-40 kPa na glebach lżejszych i -40, -50 kPa na glebach cięższych.

Na około 2-3 tygodnie przed zbiorem powinno się zakończyć nawadnianie, zwłaszcza selerów przeznaczonych na przechowanie. Jednorazowe dawki wody dla selera wynoszą od 20 do 30 mm, w zależności od rodzaju gleby.

Do nawadniania selerów najczęściej stosuje się deszczownie. Deszczowanie selera powinno się prowadzić w godzinach przedpołudniowych, aby rośliny mogły obeschnąć. Deszczowanie w godzinach popołudniowych i wieczornych może spowodować porażenie roślin przez septoriozę. Do nawadniania selera mogą być stosowane systemy nawadniania kroplowego.

Kroplowe nawadnianie selera korzeniowego i fertygację powinno się prowadzić w oparciu o pomiary wilgotności lub potencjału wodnego gleby, rozpoczynając je przy takich samych wartościach jak w przypadku deszczowania.
Fertygację powinno się prowadzić w okresie czerwca i lipca, a po zastosowaniu określonej dawki nawozu, stosuje się nawadnianie stosownie do potrzeb.

cdr.gov.pl/fot.Pixabay