Kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis) należąca do rodziny wiechlinowatych to jedna z najcenniejszych i najważniejszych traw pastewnych. 

W Polsce występuje pospolicie na całym obszarze kraju i bardzo często jest, uprawnia jako trawa użytkowa. Kostrzewa preferuje gleby żyzne, próchnicze, umiarkowanie wilgotne posiadające obojętny lub lekko zasadowy odczyn pH. Nie toleruje zacienienia i nie znosi suszy oraz niskich temperatur. Nie jest też odporna na zbyt wysokie temperatury. Najczęściej zasiedla łąki, polany i przydroża.

Trawa ta jest rośliną stosunkowo wymagającą

Pomimo iż kostrzewa łąkowa jest rośliną stosunkowo wymagającą, należy do najcenniejszych traw użytkowych. Przede wszystkim jest uprawiana jako trawa pastewna, dająca wartościową paszę dla zwierząt hodowlanych. Jej pędy są bogate w cukry, białka i związki mineralne (głównie wapń). Posiadają też wysoką strawność (powyżej 70 %) i smakowitość, dlatego są bardzo chętnie zjadane przez zwierzęta. 

Wartość paszową kostrzewy łąkowej mogą jednak obniżać substancje ciężkostrawne (ligniny, celuloza i hemiceluloza), których stężenie wzrasta w pędach w czasie kwitnienia. Na nieodpowiednich glebach kostrzewa może też gromadzić w tkankach substancje toksyczne m.in. azot azotanowy. Jej pędy mogą też zawierać nieznaczne ilości innych szkodliwych związków m.in. glikozydów cyjanogennych oraz alkaloidów.

Kostrzewę łąkową rzadko wysiewa się jako roślinę samodzielną, tym bardziej że nie jest polecana do skarmiania zwierząt w postaci czystej (może powodować u nich problemy trawienne). Najczęściej uprawia się ją w mieszankach z innymi trawami (np. tymotką łąkową, kostrzewą czerwoną, wiechlina łąkowa, życica trwała, wyczyńcem łąkowym, kupkówką pospolitą, w mieszankach ilość nasion kostrzewy powinna wynosić ok. 10 – 50%), koniczyną, lucerną, roślinami motylkowymi i niektórymi zbożami (jako roślina ochronna dla kostrzewy najlepsza jest, pszenica jara, niepolecany jest natomiast silnie krzewiący się jęczmień jary oraz zacieniające wsiewkę owies i pszenżyto jare). 

Kostrzewa łąkowa jest bardzo dobrą trawą do obsiewania łąk, pastwisk oraz trwałych użytków zielonych. Nie jest natomiast polecana do uprawy na nasiona, gdyż ma tendencję do wylegania i szybko się osypuje.

Kostrzewa łąkowa jest narażona na zachwaszczenie

Kostrzewa łąkowa należy do traw szybko rozpoczynających wiosenną wegetację, dlatego nie jest szczególnie mocno narażona na zachwaszczenie. Trawie mogą natomiast zagrażać choroby, z których najczęściej występują: pleśń śniegowa, bakteryjne więdnięcie traw, mączniak prawdziwy, plamistości pochodzenia grzybowego oraz zgorzel podstawy źdźbła. 

Chorobom można zapobiegać, uprawiając odporne lub mało wrażliwe na choroby odmiany, stosując zbilansowane i umiarkowane nawożenie oraz wysiewając nasiona traw pochodzące ze sprawdzonego źródła (nieskażone patogenami). Nie bez znaczenia jest również odpowiedni dobór stanowiska, gdyż w miejscach zbyt suchych, nadmiernie mokrych, zacienionych lub narażonych na występowanie zastoiska mrozowego, podatność kostrzewy na choroby znacznie się zwiększa.

Czytaj też: Tymotka łąkowa – trawa o bardzo wysokich walorach pokarmowych

wikipedia.org/fot.Pixabay