Barszcz sosnowskiego – jak walczyć z tą rośliną inwazyjną?

W ostatnich latach barszcz sosnowskiego rozprzestrzenił się coraz bardziej. Białe kwiaty wyglądają pięknie, ale ich trucizna jest równie niebezpieczna dla ludzi, jak i zwierząt. Roślina pochodzi z Azji. Ma ogromny potencjał nasion z 10 000 do 50 000 nasion. Zachowuje żywotność w glebie do 10 lat. Roślina nie tylko szybko się rozprzestrzenia, ale jest również trująca. Dlatego przy usuwaniu roślin należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy.

Barszcz sosnowskiego – uwaga, ryzyko poparzenia!

Barszcz sosnowskiego występuje na żywopłotach, poboczach dróg, rzekach i na ugorach. Roślina jest wieloletnia i może dorastać do 4 m wysokości. Dla porównania: nieszkodliwy, rodzimy barszcz łąkowy osiąga maksymalną wysokość 1,5 m. Jej nasiona rozsiewane są przez wiatr, wodę, ale także maszyny rolnicze czy odpady ogrodowe.

Trucizna rośliny Herkulesa siedzi w łodydze. Objawy poparzenia obejmują nie tylko swędzenie, ale i nudności, a także poważne pęcherze. Czasami objawy pojawiają się dwa do trzech dni później. Dlatego wymagana jest szczególna ostrożność podczas usuwania rośliny.

Barszcz sosnowskiego – zwalczanie herbicydami

Zwierzęta lubią jeść młode pędy podczas wypasu, ale barszcz sosnowskiego może być również dla nich niebezpieczny. Mogą wystąpić poważne oparzenia, szczególnie u bydła o jasnej skórze.

Barszcz sosnowskiego można zwalczać w sposób zrównoważony, wykopując lub wycinając korzenie. Pozostałości korzeni w glebie mogą ponownie wykiełkować. Pomaga również głębokie frezowanie lub orka. Okazjonalne usuwanie przez koszenie, cięcie i mulczowanie nie ma prawie żadnych trwałych efektów.

Alternatywą jest całkowity herbicyd glifosat. Tutaj wskazane jest powlekanie środkiem dużych liści bylin. W rezultacie okoliczna roślinność zostaje oszczędzona przed zniszczeniem. W niektórych przypadkach na stosowanie herbicydów wymagane jest jednak zezwolenie.

Owce uzależniły się od barszczu Sosnowskiego i mogą go zwalczać

Barszcz sosnowskiego – spalanie i odpady resztkowe

Barszcz sosnowskiego, a dokładnie strąki nasienne i inne resztki roślin nie powinny być wyrzucane razem z innymi zielonymi sadzonkami lub na pryzmę kompostową. Zamiast tego byliny należy wyrzucać razem z odpadami ogólnymi lub spalić, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się nasion.

W kolejnych latach należy ponownie sprawdzić dotknięte obszary, aby zobaczyć, czy barszcz nie powrócił i, jeśli to konieczne, podjąć konsekwentne działania.

agrarheute.com/fot.wikimedia