Uprawa owsa w rolnictwie ekologicznym – najważniejsze informacje

Uprawa owsa jest jedną z najmniej wymagających plantacji pod względem niskiego zapotrzebowania na składniki odżywcze. Roślina posiada zdolność do pobierania wody z gleby i toleruje podłoże o kwaśnym odczynie, jednak jest wrażliwa na niezrównoważony bilans składników pokarmowych.

Uprawa owsa, a płodozmian

Owiec klasyfikowany jest w ramach płodozmianu jako roślina dopełniająca. Działa jako przerywnik w następczej uprawie zbóż. Wydzieliny korzeni rośliny mają zdolność do zahamowania aktywności zarodników grzybów – stwierdzono dużo rzadsze występowanie chorób podstawy źdźbła niż po innych zbożach. Uprawa owsa jako rośliny okrywowej dla koniczyn lub wprowadzenie go między zboże i rośliny okopowe tworzy dwuletni przerywnik w płodozmianie o znacznie większym działaniu fitosanitarnym.

Siew, a uprawa owsa

Wczesny wysiew rośliny decyduje o wysokich plonach. Niższe temperatury, krótszy dzień i wilgoć panująca podczas zimy przyczyniają się do lepszego krzewienia i ograniczają porażenie przez ploniarkę zbożówkę. Uprawa owsa powinna odbywać przy wykorzystaniu około 450-500 ziaren na 1 m2. Należy jednak pamiętać, że roślina musi być zasiana równomiernie na jednakowej głębokości, a każdy dzień opóźnienia siewu może zmniejszyć plony o około 70 kg z jednego hektara.

Winnicki: głosowanie ws. noweli o ochronie zwierząt pokazało, kto jest prawdziwą prawicą

Uprawa owsa – nawożenie plantacji

Owies jest rośliną, która charakteryzuje się wysoką zdolnością pobierania z gleby potrzebnych składników pokarmowych. Największe zapotrzebowanie wykazuje w stosunku do potasu i magnezu. Uprawa owsa nie toleruje bezpośredniego wapnowania, dlatego też najbardziej odpowiednim podłożem jest to umiarkowanie kwaśne. Dobrze znosi nawożenie organiczne, w szczególności nawóz zielony. Gleby ubogie przed siewem można nawozić niskimi dawkami obornika.

Zabiegi w okresie wegetacji, a uprawa owsa

Po siewie warto wykonać zabieg wałowania, zwłaszcza jeśli stanowisko charakteryzuje się lekkim i suchym podłożem. W przypadku, gdy po siewie na powierzchni gleby utworzy się skorupa, warto przeprowadzić płytkie bronowanie. Jeśli uprawa została zachwaszczona powinno się zastosować brony zębowe lub chwastowniki od fazy 3-4 liścia, aż do końca krzewienia. Należy jednak pamiętać, że wschodzących roślin nie powinno się bronować, ze względu na zbyt wysoką możliwość uszkodzenia owsa. Bronowanie znacznie ogranicza chwasty, niekiedy nawet o 60%. Przyczynia się również do napowietrzenia gleby, mineralizacji azotu glebowego i rozwoju korzeni.

odr.pl/fot.pixabay