Płodozmian – rotacja roślin. Jak prawidłowo ją opracować?

Płodozmian czyli rotacja roślin, to sukcesywna uprawa różnych roślin w określonej kolejności na tych samych polach, w przeciwieństwie do systemu jednopolowego lub przypadkowości w corocznych układach plonów. Wymaga zaplanowania. Przy każdorazowym planowaniu należy zawsze brać pod uwagę wpływ rośliny na środowisko i środowiska na roślinę. W poprawnie zaplanowanym płodozmianie unikamy uprawy po sobie gatunków roślin o podobnych wymaganiach. Jakich zasad należy przestrzegać? 

Konstrukcja płodozmianu 

Opracowanie płodozmianu rozpoczyna się od ustalenia informacji o m.in. panujących warunkach glebowych i klimatycznych, usprzętowieniu gospodarstwa, dysponującej sile roboczej, prowadzeniu produkcji zwierzęcej, rynkach zbytu. Następnie należy dobrać gatunki roślin jakie będą uprawiane w plonie głównym, ich liczbę oraz międzyplony i ich przeznaczenie (pasza, nawóz zielony, roślina fitosanitarna). Potem wydzielić powierzchnię uprawową roślin i podzielić ją na pola, na których płodozmian będzie stosowany. Z przeznaczonych do uprawy gatunków roślin należy ustalić od jednego do kilku członów zmianowania składających się z rośliny niezbożowej i następującej po niej rośliny zbożowej.

W zależności od liczby roślin, człony zmianowania mogą być dwupolowe, trój- polowe, czteropolowe itd. Człony zmianowania odpowiednio połączone tworzą płodozmian.

Obejrzyj także: Sektor produkcji zbóż – sytuacja rolników podczas żniw

Płodozmian - najważniejsze zasady 

Odpowiedni ułożony płodozmian wymaga stosowania zasad, takich jak: 

1. określenie liczby pól zgodnie ze strukturą zasiewów,

2. dobór właściwych gatunków do kompleksu glebowego,

3. na pierwszym miejscu uprawa rośliny okopowej lub innej rośliny na oborniku,

4. po roślinach okopowych nie planować uprawy roślin ozimych,

5. zboża jare i ozime uprawiać przemiennie,

6. rośliny o długim okresie wschodów i początkowo wolnym rozwoju sadzimy

lub siejemy po roślinach ograniczających występowanie chwastów,

7. udział roślin bobowatych powinien wynosić 25-33%,

8. rośliny bobowate uprawiać minimum przez 1 rok,

9. ze względu na tzw. zmęczenie gleb należy zaplanować następstwo roślintak, aby na tym samym polu poszczególne gatunki rośliny nie występowały częściej niż; len co 6-7 lat, bobowate co 4-6 lat, buraki i rzepak co 4 lata, ziemniaki, strączkowe i owies co 3 lata, pszenica i owies co 2 lata,

10. utrzymywać co najmniej 4-letnią przerwę w uprawie na danym polu tego samego gatunku lub gatunków roślin pokrewnych, co ogranicza występowanie specyficznych chorób i szkodników w takim stopniu, że nie powodu- ją one strat gospodarczych.

cdr.gov.pl/fot.pixabay.com