Różyca – jedna z poważniejszych chorób drobiu. Sposoby profilaktyki

Różyca u drobiu powoduje ogromne straty. Jest to choroba bakteryjna. Czynnikami usposabiającymi do rozwoju choroby u wszystkich gatunków drobiu są przeziębienia, nieodpowiedni mikroklimat pomieszczeń, kontakt z nawozem trzody chlewnej i owiec.

Różyca u drobiu

Czynniki, które wpływają na rozwój różycy to przede wszystkim przeziębienia, nieodpowiedni mikroklimat pomieszczeń, kontakt z nawozem trzody chlewnej i owiec, zanieczyszczona bakteriami pasza, usuwanie zanieczyszczonej ściółki w obecności ptaków, kanibalizm i walki między ptakami, jak również pozostawianie padłych, zakażonych ptaków wśród zdrowych. Różyca np. u gęsi wywołuje duże straty.

Zarazek utrzymuje się w stadzie kilka miesięcy, ale nie choruje więcej niż kilka ptaków jednocześnie. W ostrym przebiegu gęsi szybko padają. Wcześniej widoczne jest osłabienie, biegunka i ciemniejszy odcień skóry. Te ptaki, które przeżyją, są chude i kuleją. Poubojowo można stwierdzić przekrwienie tuszek. Patogen dostaje się do organizmu ptaka przez uszkodzoną skórę lub błony śluzowe, przede wszystkim przewodu pokarmowego.Różyca może pojawić się przez kilka czynników.

Profilaktyka 

Wpływ na wystąpienie różycy u drobiu mogą mieć czynniki stresowe. Do najbardziej istotnych należy stres środowiskowy, stres temperaturowy w okresie dojrzewania płciowego, w okresie koralenia czy podskubu. Różyca może doprowadzić do wielkich strat w stadzie, dlatego warto jej zapobiegać. Jednym z głównych źródeł zakażeń są chore świnie, dlatego zaleca się uniemożliwienie ptakom kontaktu z nimi w gospodarstwie.

Ważne jest także zapewnienie ptakom prawidłowych warunków zoohigienicznych. Należy nniemożliwić ptakom bezpośredni lub pośredni kontakt ze sprzętem chlewni, nawozem świń lub innych gatunków zwierząt, u których różyca występuje choroba.

Jeśli chodzi o świnie, to ta choroba powoduje u nich miejscowe zmiany zapalne skóry, silna gorączka, brak apetytu i kulawizna. Po czerwono-purpurowych zmianach skórnych łatwo tę chorobę diagnozować. Bywa też jednak, że objawów zewnętrznych długi czas brak, lub są niejasne i niespecyficzne. Wtedy trudno właściwie zareagować, a choroba może niepostrzeżenie infekować całe stado.

Zobacz: Brazylijski drób – negocjacje dot. zwiększenia sprzedaży na brytyjski rynek!

vetpol.org.pl/fot.pixabay.com