Myszołów – kolejny poszkodowany ptak uratowany przez leśników!

Do leśników z zielonogórskiego Nadleśnictwa Torzym trafił pokrzywdzony przez los myszołów zwyczajny. Jak kilkukrotnie bywa w ciągu każdego roku, tak i w obecnym trafił do nas przedstawiciel ptasiego świata – mówią.

Myszołów – kolejna akcja leśników zakończona Happy Endem

Tym razem przekonał się o tym jeden ze strażników leśnych z Nadleśnictwa Lipinki, gdy został „obdarowany” odnalezionym w lesie myszołowem zwyczajnym (Buteo buteo). Osoba, która dostarczyła „pierzastego bohatera”, twierdziła że najprawdopodobniej doznał on kontuzji skrzydła, gdyż podejmowane przez niego próby lotu nie przyniosły oczekiwanego skutku.

Dalej sprawy potoczyły się już szybką i utartą ścieżką. Najpierw myszołów spędził kilka godzin pod czujną i troskliwą opieką przedstawiciela Straży Leśnej. Następnie krótka, poranna wizyta w nadleśnictwie i po zorganizowaniu środka transportu, szybka podróż do Tomaszowa Bolesławieckiego, do Ośrodka Rehabilitacji Dzikich Zwierząt „Klekusiowo”.

Opiekunowie w ośrodku przyjęli podopiecznego leśników z otwartymi rękami. Szybkie oględziny i fachowa obdukcja myszołowa wskazały, że istotnego uszkodzenia skrzydła nie ma, ale ptak pozostał w „Klekusiowie” na dalsze obserwacje i rekonwalescencję.

Wszystko idzie w jak najlepszym kierunku. Myszołów odbywa właśnie cykl „rozfruwania” w dużej wolierze i niebawem będzie mógł już swobodnie rozprostować skrzydła na wolności.

Czytaj też: Młody bielik odzyskał siły i wrócił na wolność dzięki pomocy ludzi

Myszołów – cechy charakterystyczne gatunku

Myszołów to najpospolitszy i najbardziej rozprzestrzeniony średniej wielkości ptak szponiasty Europy. Charakteryzuje go krępa budowa ciała, szerokie, zaokrąglone skrzydła oraz krótki, szeroki ogon. Samica nieco większa od samca, ale obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie jest na tyle zmienne, że trudno znaleźć dwa identycznie upierzone ptaki. W zależności od podgatunku i odmiany barwnej (polimorfizm wewnątrz podgatunku o szerokiej skali form przejściowych) ubarwiony od jasnokremowego po ciemnobrunatny. Można spotkać nawet białe ptaki z ciemnymi plamami na nadgarstkach i ciemno obwiedzionymi skrzydłami.

Wierzch jest ciemniejszy od spodu. Dziób ciemny (popielaty) na końcu czarny o żółtej woskówce, krótka szyja, nogi żółte z upierzonym tylko w górnej części skokiem. U dorosłych tęczówka ciemnobrązowa, u młodych piwna. Na piersi jasna plama w kształcie podkowy (może nie być widoczna u jasno ubarwionych osobników). Lotki i sterówki prążkowane. Szerokie, zaokrąglone skrzydła trzyma w locie lekko uniesione na kształt litery V, a krótki ogon jest wachlarzowato rozłożony. Nadaje mu to zwartą sylwetkę. W powietrzu może poruszać się dość ociężale, jednak potrafi sprawnie wykorzystywać prądy powietrza do szybowania. Wypatrując zdobyczy potrafi również zawisnąć w powietrzu trzepocząc skrzydłami, podobnie jak to czynią m.in. pustułka i myszołów włochaty, jednak zdarza mu się to rzadziej od wymienionych gatunków. Wędruje indywidualnie lub w grupach liczących do 30 osobników.

lasy.gov.pl/fot.Pixabay