Jedwabniki – hodowla, cena, zyski. Warto się tym zająć!

Jedwab naturalny to cienka, lekka, chłonna i przede wszystkim bardzo elegancka tkanina. Jedwabnictwo to jedna z najstarszych gałęzi gospodarki rolnej na świecie, Jedwabniki hodowane są głównie w Chinach i na Półwyspie Indyjskim. Kiedyś hodowla tych owadów również wśród polskich rolników była jedną z popularnych praktyk. Dziś to kierunek niszowy.

Jedwabniki – o co chodzi?

Jedwabniki morwowe (Bombyx mori L.) to larwy z gatunku nocnego motyla, które hoduje się w celu uzyskania jedwabiu. Gąsienica owada ma zdolność do wytwarzania włókna jedwabnego, niezbędnego do prawidłowego rozwoju i to dzięki niemu podczas linienia larwa może przyczepić się do podłoża i zbudować kokon, w którym przepoczwarzy się w motyla. Kokon jedwabnika tworzą nici o długości od 1,5 do aż 4 km, które wyróżniają się szczególną wytrzymałością. Larwy charakteryzują się białawym kolorem, są delikatnie owłosione, a na ich skrzydłach, których rozpiętość waha się od 4 do 6 cm, widoczne są delikatne żyłki. Samica jedwabnika może złożyć nawet do 700 jaj. Owady żywią się liśćmi morwy, dlatego też ta roślina jest nieodłączną pozycją na liście każdego, kto chce rozpocząć hodowlę jedwabników.

Udomowienie jedwabników

Jedwabniki zostały udomowione przez człowieka najpewniej ponad 5500 lat temu i od tego czasu nie występuje samodzielnie w naturze, ponieważ nie jest w stanie przetrwać bez opieki czynnika ludzkiego. Spowodowane jest to również tym, że dojrzały osobnik posiada znacznie mniejsze skrzydła, co uniemożliwia mu latanie. Dorosłe motyle są również powolne i pozbawione barw maskujących, które skutecznie ochroniłyby je przed drapieżnikami.

Jedwabniki w hodowli

Polska nigdy nie była znaczącym producentem jedwabiu na arenie międzynarodowej. Hodowla jedwabników jest bardzo wymagająca – trzeba dysponować odpowiednią ilością zasadzonych drzew i krzewów morwy, jednak okres wegetacyjny rośliny jest krótki, co ogranicza możliwości hodowlane owadów. Należy pamiętać, że bez morwy białej hodowla jedwabników i produkcja jedwabiu jest niemożliwa. Jedwabniki mają wiele odmian – duża warska daje kokony charakteryzujące się żółtą barwą. Odmiana chińska wytwarza kokony jedwabiu w kolorze zbliżonym do pomarańczowego. Natomiast odmiana bagdadzka daje kokony o barwie czystej bieli, jest również najbardziej odporna na choroby i najbardziej wydajna.

Jedwabniki hoduje się wiosną w ciągu dwóch miesięcy ich aktywności życiowej, zaraz po tym jak na krzewach morwowych zaczną pojawiać się liście. Okres wylęgania się larw trwa około 8 dni, po tym procesie gąsienice żerują na liściach morwy, a ich masa ciała może wzrosnąć aż 10 000 razy.

Jedwab jest drogocennym surowcem, dlatego też hodowla jedwabników jest świetnym pomysłem na biznes, który odpowiednio prowadzony może wygenerować satysfakcjonujący zysk. Jednak należy pamiętać, że hodowla wymaga wiele pracy i specyficznych warunków.

Czytaj także: Francuscy rolnicy masowo bankrutują! Kryzys uderzył w sektor drobiarski

Choroby jedwabników

Prowadząc hodowlę jedwabników, należy bardzo starannie obserwować osobniki, ponieważ zdecydowana większość chorób jest wysoce zaraźliwa. Dlatego też decydujące dla utrzymania hodowli jest możliwie jak najwcześniejsze wykrycie i wyeliminowanie chorych gąsienic lub tych, które mogą nosić znamiona choroby, żeby nie rozprzestrzeniać choroby na zdrowe owady. Najczęściej spotykaną chorobą zakaźną o podłożu bakteryjnym jest martwica, która atakuje głównie układ pokarmowy, natomiast gnilec jest schorzeniem, które zajmuje krwioobieg, dlatego najbardziej narażony jest układ krążenia jaki posiadają jedwabniki. Choroby wirusowe mogą wywołać m.in. żółtaczkę, a pasożyty – grzybicę. Gwarancję zdrowej hodowli zapewnia utrzymanie higieny na wysokim poziomie oraz zakup greny (jaj jedwabnika) ze sprawdzonego źródła. Ważnym aspektem jest również utrzymanie odpowiedniej temperatury i wilgotności w pomieszczeniu hodowlanym.

Jedwabniki – ciekawostki

Kolor jedwabiu można dowolnie modyfikować np. poprzez dodanie do pokarmu gąsienic związków fluorescencyjnych – wówczas barwnik zostanie wbudowany do nici. Samice jedwabników mają zdolność do wydzielania feromonu płciowego – bombikolu, który jest w stanie zwabić samca z odległości nawet 10 km. Gąsienice, pochodzące z jednego grama greny, potrzebują aż 30 kg liści morwy białej do prawidłowego rozwoju.

podkowianskimagazyn.pl, ptt.arp.pl/fot. freepik