Seler naciowy to roślina bagienna, która od starożytności jest uprawiana jako warzywo. Seler ma długą, włóknistą łodygę zwężającą się ku liściom.

W zależności od miejsca uprawy i odmiany spożywa się łodygi, liście lub hipokotyl, które są wykorzystywane w kuchni. Sproszkowane nasiona selera są używane jako przyprawa. Liście selera są pierzaste lub dwupierścieniowe z rombowymi listkami o długości 3-6 centymetrów i szerokości 2-4 cm. Kwiaty są kremowo-białe, o średnicy 2-3 mm, zebrane w gęste, złożone baldachy.

Seler naciowy był rośliną bagienną

Seler naciowy jest rośliną dwuletnią, która występuje na całym świecie. Kwiaty i nasiona wytwarza dopiero w drugim roku. Uważa się, że pierwsza uprawa miała miejsce w regionie śródziemnomorskim, gdzie naturalnymi siedliskami były słone i wilgotne, lub bagniste gleby w pobliżu wybrzeża.

Rośliny uprawia się z nasion, wysiewanych w gorącym podłożu lub w otwartym ogrodzie w zależności od pory roku, a po jednym lub dwóch przerzedzeniach i przesadzeniach, po osiągnięciu wysokości 15-20 cm, sadzi się je w głębokich rowach dla wygody blanszowania, które odbywa się poprzez uziemienie w celu wykluczenia światła z łodyg. Rozwój samoblanszujących się odmian selera, które nie wymagają uziemienia, zdominował zarówno rynek handlowy, jak i amatorski.

Seler naciowy jest podstawą w wielu zupach

Seler naciowy był najpierw uprawiany jako warzywo zimowe i wczesnowiosenne. Był uważany za oczyszczający tonik, który przeciwdziałał niedoborom zimowej diety opartej na solonych mięsach bez świeżych warzyw. Do XIX wieku sezon na seler w Anglii został wydłużony, by trwać od początku września do końca kwietnia.

Seler jest spożywany na całym świecie jako warzywo. Liście są silnie aromatyzowane i są rzadziej używane jako dodatek do zup i gulaszów lub jako suszone zioło. Seler, cebula i papryka to "święta trójca" kuchni kreolskiej i cajun w Luizjanie. Seler, cebula i marchew tworzą francuski mirepoix, często używany jako podstawa dla sosów i zup. W przeszłości restauracje przechowywały seler w pojemniku z wodą ze sproszkowanym konserwantem roślinnym, ale okazało się, że siarczyny zawarte w konserwancie powodowały reakcje alergiczne.

Liście selera są często używane w kuchni, aby dodać łagodny pikantny smak do żywności, podobny, ale łagodniejszy niż czarny pieprz. Liście selera nadają się do suszenia jako posypka do stosowania ze smażonymi lub pieczonymi rybami, mięsem i jako część mieszanki świeżych przypraw nadających się do stosowania w zupach i gulaszach. Mogą być również spożywane na surowo, zmieszane w sałatce lub jako dodatek.

Czytaj też: Seler węzłobaldachowy będzie ponownie wprowadzony na stare miejsca bytowania

wikipedia/fot.pixabay