Pszczoła kaukaska występuje w Polsce od ponad 150 lat. Jednakże, ta rasa nie lubi zimy, więc poleca się je do pasiek we wschodniej i centralnej części kraju.

Ten rodzaj pszczoły pochodzi z Kaukaskich dolin w Gruzji, jednakże, te pszczoły popularne są we wschodniej Turcji, Armenii i Azerbejdżanie. Posiadają one wyjątkowo długie języki, sięgają długości nawet 7mm. Mimo braku akceptacji warunków zimowych, dobrze znoszą inne warunki klimatyczne.

Charakterystyka pszczoły kaukaskiej

Dzięki długiemu językowi pszczoła kaukaska w zapylaniu koniczyny czerwonej i innych trudno dostępnych kwiatów. Lato to czas dla niej najbardziej pracowity, a wczesne i pożytki wczesne i późne wykorzystują natomiast słabiej. Przedstawiciele tej rasy latają nawet w niskich temperaturach i podczas inspekcji nie wylatują z plastrów. Pracownicy produkują bardzo duże ilości mastyksu pszczelego (propolisu), który jest cennym surowcem, szeroko stosowanym w produkcji leków - ma właściwości przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.

Pszczoły kaukaskie są w Polsce mniej przystosowane do zimowania niż pszczoły środkowoeuropejskie. Warunkiem dobrego przygotowania do zimy jest wyżywienie pasieki we właściwym czasie, aby nie zakłócać procesu inkubacji. Ta rasa pszczół nie chce korzystać z różnego rodzaju dostawek przechowując plastry miodu. Dlatego też jego rozmnażanie jest ograniczone nie tylko w okresie dostępu do owoców, ale także podczas najbardziej obfitych zbiorów. Jest to zjawisko niepożądane, zwłaszcza że pszczoły kaukaskie są bardzo podatne na chorobę zarodni (choroba krwotoku z nosa), która najdotkliwiej dotyka słabych, tj. mniej rodzin.

Pszczoła kaukaska – wady i zagrożenia

Oprócz dbania o obfite stado lęgowe, ważną częścią pracy pszczoły kaukaskiej jest regularna wymiana matek. Zdrowie pszczół i ich tolerancję na długie zimy można poprawić, wprowadzając do hodowli czystorasowe matki pszczół środkowoeuropejskich. Samice rasy kaukaskiej nie powinny być przepuszczane przez domowe trutnie, ponieważ matki hybrydyzowane w ten sposób są bardziej podatne na kradzież.

Pszczoła kaukaska jest trudna do hodowli jeszcze z jednego powodu. Pszczelarze zauważają, że ten gatunek ma skłonność do przepełniania ula. Taka sytuacja powoduje trudności w przeglądach pasieki, ponieważ pszczoły budują mosty, dzięki którym łączą plastry miodu. Pszczoły często obgryzają również wejście do ula, dlatego konieczne jest systematyczne sprawdzanie jego przepuszczalności.

Czytaj również: Linia kujawska – pszczoła kraińska wyselekcjonowana z trzech innych

Wikipedia/fot.pixabay