Przeżuwacze to zwierzęta o złożonych wielokomorowych żołądkach przystosowanych do trawienia pokarmów roślinnych z udziałem symbiontów.

Do takich zwierząt należy krowa, owca, jeleń, żyrafa, a także podrząd ssaków z rzędu parzystokopytnych. Są to ssaki o stosunkowo wysokich kończynach, grubym futrze i czaszkach z rogami lub porożami. Wcześniej wielbłądy były również klasyfikowane jako ten podtyp. Przeżuwacze są roślinożercami, a ponieważ jedzą dobrze przeżuty pokarm, ulega on później przeżuciu, w chwilach, gdy zwierzęta się nie pasą.

Charakterystyka przeżuwaczy

Przeżuwacze mają żołądki w których znajdują się symbiotyczne mikroorganizmy  trawiące błonnik. Żołądek  większości gatunków składa się z czterech przedziałów (rum, pokrywka, książka i żołądek). Prawie wszystkie gatunki żyją w grupach.

Spożywany pokarm dostaje się do żołądka, zwanego żwaczem, który jest umieszczony przed żołądkiem. W żwaczu pokarm zaczyna rozkładać żyjące tam pierwotniaki i bakterie z rodzaju Bacteroides. Z biegiem czasu przeżuwacze wkładają pokarm (dławienie) do ust, gdzie są przeżuwane. Przetrawiony pokarm wraz z pierwotniakami i bakteriami dostaje się do właściwego żołądka i tam jest ostatecznie trawiony.

Przeżuwacze – łoś i jeleń

Przeżuwacze obejmują siedem rodzin zwierząt parzystokopytnych, do których należą: wielbłądowate, kanczylowate, piżmowce, żyrafowate, jeleniowate, widłorogie i krętorogie. Łoś to rodzaj ssaka z rodziny jeleniowatych, charakteryzujący się występowaniem w Eurazji i Ameryce Północnej. Jego nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy powstałej w 1758 roku. Posiada dużą głowę i wydłużoną z szerokim pyskiem. Górna warga jest wydłużona, szeroka, mięsista i ruchoma. Stomatologia selenodontyczna z 32 zębami. Małe oczy (słabe widzenie), uszy  do 26 cm długości, spiczaste.

Nozdrza są pochylone w dół. Krótka i szeroka szyja pozwala na szeroki zakres skrętów głowy. Pod głową na szyi wisi duża łata długich czarnych włosów, która nazywa się brodą. Na grzbiecie w pobliżu barku znajduje się garb, a klatka piersiowa zwierzęcia jest niska. Mocne i bardzo długie nogi zakończone dużymi, szeroko rozstawionymi kopytami, które ułatwiają chodzenie po śniegu, bagnach i mokrych terenach bez upadku.

Jeleń licznie zamieszkuje Europę. Jest długi, ponieważ jego długość sięga nawet 230 cm u samców i u samic 220 cm. Posiada ogon o długości nawet 20 cm. Charakterystyczne poroże może być długie na 165 cm.

Czytaj również: Pasza z owadów z dużym kanadyjskim dofinansowaniem

Wikipedia/fot.pixabay