Na terenie Azji i Afryki pomór małych przeżuwaczy powoduje najliczniejsze straty w stadach i jest prawdziwym utrapieniem hodowców. W czerwcu 2018 roku wykryto przypadki tego patogenu również w Bułgarii. Śmiertelność w przypadku pomoru małych przeżuwaczy jest wysoka i wynosi około 55-85%. Najbardziej narażone są kozy, u których odnotowuje się najcięższy przebieg choroby.

Pomór małych przeżuwaczy – ogólna charakterystyka

Choroba ta określana jest również jako księgosusz rzekomy lub zespół zapalenia jamy ustnej, płuc i jelit. Pomór małych przeżuwaczy wywołuję wirus z rodzaju Morbillivirus z rodziny paramyksowirusów. Choroba ta atakuję owce i kozy oraz nieudomowione małe przeżuwacze. Pomór małych przeżuwaczy nazywany jest inaczej księgosuszem rzekomy ze względu na towarzyszące mu bardzo zbliżone objawy do księgosuszu. Istnieje również przypuszczenie, że mutacja wirusa ze szczepionki na pomór bydła, to właśnie pomór małych przeżuwaczy.

Drogi zakażenia pomorem małych przeżuwaczy

Do zarażenia pomorem małych przeżuwaczy dochodzi drogą kropelkową. Wirus występuję we łzach, wydzielinie z nosa, ślinie oraz kale. Chore zwierzę roznosi wirusa poprzez kichanie, kaszel lub zostawienie śliny, np. na wspólnym pojemniku z jedzeniem lub wodą. Patogen atakuje zwierzęta żyjące w stadzie, dzięki czemu szybko się rozprzestrzenia. Pomór małych przeżuwaczy występuję w wymienionych wcześniej wydzielinach ciała zwierzęcego zanim widoczne są jego objawy kliniczne, dlatego też jest bardzo niebezpieczny. Ze względu na szybkie rozprzestrzenianie się, i brak objawów w pierwszym etapie, bardzo trudno jest znaleźć ognisko choroby.

Jak rozpoznać pomór małych krów – objawy kliniczne

Wirus intensywnie namnaża się zwłaszcza w tkankach układu limfatycznego, oddechowego i pokarmowego. Doprowadzając tym do śmierci zakażonych komórek. Pierwsze objawy pomoru małych krów to wysoka gorączka, sięgająca nawet 41 stopni Celsujsza oraz apatia, brak apetytu, depresja. Kolejnymi objawami rozwoju choroby jest nadmierna ropna, o nieprzyjemnym zapachu wydzielina z nosa oraz z oczu. Ponadto błony śluzowe z reguły są przekrwione. W okolicy dolnej wargi i dziąseł w jamie ustnej pojawiają się nadżerki (miejscowe ubytki błony śluzowej), a także opuchlizna tkanek miękkich. Do odwodnienia zwierząt doprowadza następny objaw pomoru małych krów – biegunka. Dodatkowym obciążeniem dla organizmu jest zapalenie płuc. Pomór małych krów jest najbardziej niebezpieczny dla młodych osobników i tych cierpiących na towarzyszącą mu zupełnie inną infekcję.

Pomór małych przeżuwaczy – zapobieganie pomorowi małych krów

Z względu na fakt, że objawy pomoru małych krów do złudzenia przypominać mogą objawy innych chorób niezbędne do diagnozy jest wykonanie testu ELISA na żywych i padłych osobnikach, u których podejrzewa się występowanie choroby. U żywych zwierząt, do wykonania testu, należy pobrać wymaz z błon śluzowych, natomiast u martwych pobiera się fragmenty tkanek m.in. ze śledziony, czy węzłów chłonnych. W chwili wyniku pozytywnego stosuje się leczenie objawowe poprzez uzupełnianie płynów i podawanie antybiotyków. Bardzo ważną informacją jest, iż pomór małych przeżuwaczy jest chorobą zwalczanym z urzędu. Oznacza to, że każdy przypadek trzeba obowiązkowo zgłosić odpowiednim organom władzy oraz Inspektoratowi Weterynaryjnemu. To on podejmuję decyzję co dalej z zarażonymi zwierzętami. Obowiązuje zakaz importu zwierząt z terenów zakażonych, a na tych obszarach stosuje się szczepienia ochronne w celu zapobiegania występowania pomoru małych krów.

Czytaj także: Buhaj kryjący – jego dobór to podstawa rozwoju hodowli bydła

AO/zwierzaki.expert/fot. pexels