O tym co ważne dla polskiej wsi.

Czyste powietrze czysty zysk Czyste powietrze czysty zysk
Talk icon

Informacje

08-09-2022

Autor: Sebastian Wroniewski

Ogórecznik lekarski – roślina zielarska o szerokim zastosowaniu

Ogórecznik lekarski

Ogórecznik lekarski jest jednoroczną, łatwą w uprawie rośliną zielarską o szerokim zastosowaniu. Jest on między innymi rośliną miododajną.

Pochodzi z Azji Mniejszej oraz Syrii, lecz od dawna rośnie także w basenie Morza Śródziemnego. W Polsce natomiast uprawiany jest przede wszystkim do celów leczniczych i kosmetycznych, ale również ozdobnych. Liście oraz łodygi ogórecznika mają kwaskowaty smak i aromat ogórka, który odmienia charakter wielu potraw i od którego pochodzi nazwa rośliny.

Kiedy kwitnie i jak wygląda ogórecznik lekarski?

W Średniowieczu ogórecznik lekarski był często wykorzystywany jako motyw zdobniczy. Tkano go na szarfach zakładanych przez rycerzy, gdyż uważano, że zioło to dodaje męstwa oraz odwagi. Co ciekawe, współczesne badania rzeczywiście potwierdzają związek ogórecznika z „odwagą” – działa bowiem na gruczoły, które wydzielają adrenalinę. Nosił on wówczas wiele nazw – pazyta, boracz czy ogrodna miodówka. Jego łacińska nazwa borago tłumaczy się dosłownie jako „ojciec potu”, co sugeruje napotne wykorzystanie tej rośliny.

Ogórecznik lekarski jest stosunkowo niską rośliną, gdyż dorasta do około 70 cm wysokości. Posiada dość grube, puste w środku, u góry rozgałęzione łodygi, które pokryte są bardzo drobnymi kolcami. Liście ogórecznika są zielone i szorstkie o eliptycznym kształcie oraz lekko spiczastym zakończeniu. Najpiękniejszą częścią rośliny są oczywiście duże, a jednocześnie delikatne kwiaty o kolorze nieba w pogodny dzień. Posiadają one biały środek oraz zebrane są w okazałe baldachogrona na szczycie łodygi. Liście oraz kwiaty ogórecznika posiadają także charakterystyczny zapach ogórka, który zwabia liczne owady zapylające. Z kwiatów rośliny powstają owoce – tak zwane rozłupki.

Ogórecznik kwitnie przeważnie od czerwca do sierpnia oraz jest on rośliną miododajną. Choć szczyt kwitnienia ogórecznika lekarskiego jest krótki, gdyż trwa około trzech tygodni, jest rekompensowany przez bardzo obfite nektarowanie. Wydajność miodowa rośliny to aż około 200 kilogramów z jednego hektara pożytku. Przekłada się to na zawartość 12 mg nektaru, który zawiera 44 – 77 % cukru, w jednym kwiecie ogórecznika. Jest to więc roślina idealna do uprawy w ogródkach znajdujących się przy pasiekach.

Ogórecznik lekarski

Jakie warunki preferuje?

Ogórecznik lekarski nie ma dużych wymagań względem uprawy. Młode sadzonki rośliny są odporne na przymrozki oraz niekorzystne warunki atmosferyczne. Jego nasiona powinniśmy wysiewać wiosną lub jesienią na głębokości dwóch centymetrów. Bardzo często zdarza się, że ogórecznik sam się wysiewa, dlatego należy kontrolować jego rozrastanie się. Uprawa tej rośliny w bliskim sąsiedztwie truskawek lub poziomek znacznie poprawia ich wzrost. Ogórecznik zwabia liczne pszczoły, a posadzony w pobliżu ogórków, pomidorów czy melonów uprawianych w gruncie, zwiększa ich plon, a także chroni sąsiednie rośliny przed szkodnikami.

Ogórecznik lekarski preferuje gleby wilgotne i żyzne o odczynie lekko kwasowym lub zasadowym. Najlepiej rośnie na stanowiskach nasłonecznionych, o małej miesięcznej sumie opadów, ponieważ częste i obfite deszcze utrudniają oblot owadów i zapylanie, co przekłada się na niski plon nasion. Pole pod uprawę ogórecznika powinno być jedynie starannie odchwaszczone. Zaleca się także jego częste podlewanie w okresie suszy. Roślina ta nie posiada także dużych wymagań pokarmowych, gdyż ma rozbudowany system korzeniowy, który pomaga pobierać składniki pokarmowe z głębokich warstw gleby, dodatkowo spulchniając ją. Ogórecznik lekarski jest rośliną, która wiąże azot z powietrza, co sprawia, że jest on bardziej przyswajalny dla innych roślin.

Czytaj też: Zbiory ziół w pełni. Rumianek, pokrzywa, dziurawiec i wiele innych

wikipedia.org/fot.Flickr

swiatrolnika.info 2023