Królik nowozelandzki biały idealnie nadaje się dla hodowców, którzy chcą uzyskać wydajną produkcję mięsną lub wysokiej jakości futro.

Króliki, o których dziś opowiemy, wbrew nazwie wcale nie pochodzą z Nowej Zelandii. Powstały w wyniku przeprowadzanych krzyżówek w Stanach Zjednoczonych, a konkretniej w Kalifornii. Do Polski zawitały w latach 60 XX wieku i szybko zyskały popularność. Istnieją dwie odmiany tych królików– biała i czerwona.

Króliki, które łatwo utuczyć

Popularność, jaką cieszy się królik nowozelandzki, wynika w dużej mierze z łatwości jego hodowli dla celów mięsnych. Szybko rosną i przybierają na wadze oraz efektywnie korzystają z pożywienia. Wydajność poubojowa w ich przypadku osiąga nawet 82 procent. Mięso cechuje się natomiast małą zawartością tłuszczu.

Dorosłe króliki osiągają przeciętną masę ciała około 4,5 do 5 kilogramów. Samce są odrobinę cięższe od samic. Warto podkreślić, że małe króliczki zwiększają masę ciała bardzo szybko. Poczynając od 60 g z chwilą przyjścia na świat, poprzez 600 g po upływie miesiąca, po 3 miesiącach waga wskazuje już 2,5 kilograma!

Należy poruszyć jeszcze temat rozmnażania, którego tempo u królików nowozelandzkich jest wręcz imponujące. Zadbana samica może wydać na świat rocznie od 6 do 8 miotów. W każdym z nich można spodziewać się 7 albo 8 króliczków. Samice tego królika są urodzonymi matkami, a mleka z reguły bez problemu wystarcza dla wszystkich młodych. Powyższe fakty sprawiają, że rasa ta jest najlepiej przystosowana do rozrodu. Dojrzałość umożliwiającą rozmnażanie nabywają już pięciomiesięczne króliki.

Królik nowozelandzki ma duże zdolności aklimatyzacji

Królik nowozelandzki biały doskonale przystosował się do polskich warunków. Niestety nie można tego samego powiedzieć o odmianie czerwonej, która jest bardziej wrażliwa na zmiany środowiska, co stanowi główną cechę różnicującą. Króliki białe natomiast rzadko chorują i wytrzymują nawet niesprzyjające warunki. Nie ucierpią szczególnie, jeśli będę karmione tańszymi paszami gorszej jakości lub zielonką, aczkolwiek należy pamiętać, że im lepsza pasza tym bardziej spektakularny wzrost. Rasa ta sprawdzi się zarówno na dużych fermach, jak i w małych gospodarstwach.

O chów w pełnym dobrostanie powinni postarać się także rolnicy, którym zależy na pozyskaniu futra. Warto mieć to na uwadze, gdyż więcej niż 65 procent skór z królików nowozelandzkich klasyfikowanych jest jako surowiec o bardzo wysokiej jakości.

Czytaj również:Biały królik wiedeński – jedna z najpopularniejszych ras królików w Europie

Rynek–rolny /fot.pixabay