Cebula cukrowa charakteryzuje się łagodnym, niemal słodkim smakiem i delikatnym, soczystym, kruchym miąższem. Ta odmiana zwykle ma białą skórkę i miąższ.

Jest to roślina trwała jednak w Polsce uprawiana jako dwuletnia. W pierwszym roku zawiązuje tzw. cebulkę, czyli główkę. Z kolei drugim roku wegetacji, wytwarza pędy generatywne. W kuchni polecana jest głównie do spożycia na surowo np. w surówkach i sałatkach, na kanapkach. Może być spożywana jako smażona, duszona, pieczona lub marynowana.

Cebula cukrowa – najpopularniejsze odmiany 

Cebula cukrowa ma wiele odmian. Jednymi z bardziej popularnych są między innym: 

„Ailsa Craig” (o dużych cebulach okrytych złotą skórką, posiadających jędrny miąższ o łagodnym i słodkawym smaku),

„Alibaba” (cebule białe, kuliste o nieco ostrzejszym smaku niż u innych odmian),

„Sterling F1” (rodzi duże, okrągłe, białe cebule, charakteryzujące się bardzo łagodnym i słodkim smakiem), 

„Orizaba F1” (odmiana dająca duże, białe cebule z białym, słodkawym i delikatnym miąższem).

Uprawa i wymagania

Wbrew pozorom wymagania cebuli cukrowej nie są takie małe. Przede wszystkim pod uprawę cebuli należy przeznaczyć ciepłe i przewiewne stanowisko, które pozwoli dojrzeć warzywu, a po zbiorze ułatwi jego obsychanie. Istotne jest również wybranie i przygotowanie dla rośliny odpowiedniej gleby, która powinna mieć obojętny odczyn pH i być bardzo żyzna, jak również zasobna w składniki pokarmowe. Ziemia powinna być głęboko uprawiona, świeża, umiarkowanie wilgotna oraz odpowiednio nawieziona. Przed uprawą warto podłoże wzbogacić dobrze rozłożonym kompostem, a w razie konieczności także nawozami mineralnymi o podwyższonej zawartości potasu. Przy wyborze stanowiska pod uprawę cebuli cukrowej, warto pamiętać też o zmianowaniu i przez ok. 4-5 lat nie sadzić roślin na stanowisku zajmowanym wcześniej przez inne warzywa cebulowe (ponieważ mogą na nich występować wspólne choroby i szkodniki).

Rozmnażanie

Cebula cukrowa łatwo się rozmnaża, można to zrobić na trzy sposoby. Najłatwiejsza metoda to wykorzystanie do nasadzeń małych, ubiegłorocznych cebulek czyli tzw. dymki. Do gruntu można je wysadzać wiosną w rzędach oddalonych od siebie o ok. 30 cm., zachowując przy tym odstęp między roślinami ok. 7-8 cm. Cebulki umieszczamy w podłożu na głębokości ok. 0,5 cm., co gwarantuje ich prawidłowy rozwój. Rośliny uprawiane w ten sposób dają duży plon, są jednak bardziej narażone na choroby, których źródłem może być skażony materiał siewny. Cebule można również uzyskać, sadząc gotową rozsadę, zakupioną u producenta. Rozstaw i termin sadzenia jest podobny, jak przy uprawie roślin z dymki. Ostatni sposób to wysiew nasion. Wykorzystanie tej metody pozwala na uzyskanie wyjątkowo dużych zbiorów, przy niskim nakładzie finansowym, ale tylko w przypadku gdy warunki klimatyczne będą wyjątkowo sprzyjające. W innym wypadku cebule mogą być małe, nierówne i niedostatecznie wykształcone. Jeśli mimo wszystko postanowimy wysiać nasiona, warto  to zrobić w pierwszej połowie kwietnia, jednak dopiero wtedy, gdy temperatura będzie wynosić ok. 6°C (tylko wtedy nasiona mogą prawidłowo kiełkować). 

Czytaj też: Bezłzowa cebula powstała po 35 latach badań i może stać się hitem sprzedażowym

wikipedia/fot. pixabay