Bażant złocisty zajmuje należyte sobie miejsce w barwnym korowodzie ptaków. Odznacza się oryginalnym, barwnym upierzeniem i małymi wymaganiami w utrzymaniu.

Małe wymagania w zakresie w karmienia sprawiają, że bażant to łatwe zwierzę do prowadzenia w hodowli. Tym bardziej azjatyckie bażanty o szkarłatno-złotych piórach powinny przykuć uwagę miłośników prowadzenia hodowli ozdobnego drobiu. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego wymienia go na liście gatunków stwierdzonych w Polsce, ale nie zaliczonych do awifauny krajowej

Dymorfizm płciowy bażantów złocistych

Dorosły kogut osiąga długość ciała między 90 a 110 cm. Jednakże warto pamiętać, że sam jego ogon mierzy nawet 70 cm. Samiec może ważyć 1,5 kg. Samice z kolei są lżejsze i mniejsze, osiągając przy tym długość ok. 64-67 cm oraz masę do 1 kg.

Bażant złocisty posiada dymorfizm płciowy. Przejawia się to w postaci złotożółtego czubka z piór oraz szerokiego kołnierza z pomarańczowo-żółtych i czarnych piór u samca. Jego brzuch przybiera kolor intensywnej czerwieni. Grzbiet natomiast jest zielono-niebieski, w okolicach kupra – żółty. Ogon ma płowy z czarnymi prążkami. Samiec ma żółte zarówno oczy, jak i sam dziób. 

Samica natomiast jest mniej atrakcyjna wizualnie, gdyż jej upierzenie jest brunatno- szare w drobne czarne prążki i bez czuba z piór na głowie. Ma oczy czarne, a dziób żółty. Samica bażanta złocistego bardzo przypomina kurę bażanta zwyczajnego (pospolicie występującego w Polsce). Kamuflujące upierzenie piskląt bażanta złocistego jest podobne do ubarwienia matki. 

Bażant złocisty – hodowla

Bażanty złociste powinno dobierać się w stadka składające się przynajmniej z dwóch kogutów i 4 kur. Do każdego stadka powinna być dołączona woliera o wymiarach minimum 12 x 15 m2. Można bażantom dać dużo swobody, ale wtedy powinno się im przyciąć do połowy lotki na ich skrzydłach. Ptaki chodzące luzem wieczorem i w nocy musze mieć zagwarantowane bezpieczeństwo przed różnymi drapieżnikami.

Solidne fundamenty to ważna część bezpiecznej woliery, czyli takie woliery powinny sięgać minimum 50 cm w głąb ziemi, zaś podmurówka musi mieć minimum 30 cm wysokości. Decyzja o rodzaju podłoża na wybiegu zależy już od samego hodowcy.

Podczas zimy należy przenieść bażanty do kurnika. Kurnik z kolei musi być na tyle duży, aby samiec mógł się w nim swobodnie obrócić, i na tyle wysoki, aby dało się w nim zamontować drążki do siedzenia. Nie wolno również zapomnieć o wcześniejszym zamontowaniu w kurniku świetlika i wywietrzników.

Bażant złocisty potrzebuje zróżnicowanej diety

Dziko żyjące bażanty złociste żywią się pokarmem pochodzenia roślinnego różnego typu. Mogą też żywić się owadami. W hodowli natomiast bażanty muszą mieć zapewnioną dietę w postaci mieszanki zbóż. Hodowca powinien urozmaicać dietę swoim ptakom w postaci posiekanej zieleniny, owoców sezonowych i warzyw (głównie marchewki). W żywieniu bażantów złocistych ważną rolę odgrywają też białka pochodzenia zwierzęcego. W okresie letnim ptaki same wyszukują taki pokarm, zimą natomiast należy im podawać jaja kurze ugotowane na twardo oraz twaróg. 

Ważne jest również karmienie bażantów przed okresem lęgowym. W tym czasie jadłospis zarówno samic, jak i samców powinien być wzbogacony o dużą ilość wapnu. Dlatego do paszy należy wmieszać drobno rozkruszone skorupy jaj i muszle.

Czytaj też: Gatunki obce – weszła w życie ustawa zmieniająca kwestie wsiedlania zwierząt

źródła:wikipedia.org,rynekrolny.pl/fot.wikipedia.org