Soja jest jedną z najbardziej wartościowych roślin uprawianych w świecie, która jest wykorzystywana na cele konsumpcyjne i paszowe.

Wśród rolników można dostrzec duże zainteresowanie uprawą soi. Wynika to m.in. z możliwości uzyskania dużej ilości białka oraz możliwości przerwania dominacji upraw zbożowych w płodozmianach. Cenne właściwości soi są związane z wysoką zawartością białka w nasionach (35-40%) i tłuszczu (18-22%). O jego szczególnej wartości decyduje obecność znacznych ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych. 

Soja – główne zalety uprawy tej rośliny

Soja charakteryzuje się także w wysoką zawartością związków mineralnych: fosforu, magnezu, żelaza, cynku, miedzi oraz witamin z grupy B.

Uprawa soi na nasiona nie różni się w zasadzie od uprawy grochu czy bobiku.

Należy jednak pamiętać, że soja rośliną ciepłolubną i dnia krótkiego, wymaga siewu w nagrzaną glebę. Najlepsze warunki do jej uprawy są w rejonie południowym naszego kraju (wyłączając tereny górzyste).

Głównymi zaletami uprawy soi jest przede wszystkim: 

– głęboki system korzeniowy poprawiający fizykochemiczną strukturę gleby, jako typowa roślina bobowata, współżyje z bakteriami brodawkowymi wiążącymi azot z powietrza, co pozwala na ograniczenie nawożenia tym składnikiem,

– jest dobrym przedplonem dla roślin następczych, gdyż pozostawia resztki pożniwne bogate w azot,

– jest bogatym źródłem białka i tłuszczu, co pozwala na wykorzystanie jej jako komponentu pasz dla zwierząt.

Jak prawidłowo ją uprawiać?

Soja powinna być lokalizowana na glebach żyznych, pozostających w dobrej kulturze i o dobrych właściwościach powietrzno-wodnych. Warto zaznaczyć, że nasiona soi do prawidłowego kiełkowania potrzebują podobnie jak inne rośliny strączkowe dwa razy tyle wody, co ważą. Soja nie znosi gleb kwaśnych. Optymalne pH gleby to 6-7. Gleby o pH poniżej 5,5 należy wapnować.

Nie należy jej uprawiać na glebach lekkich, ponieważ w przypadku niedoboru opadów w okresie wiosenno-letnim będzie cierpiała na brak wody, a to obniży plony. Pod jej uprawę nie nadają się również gleby zbyt ciężkie, na których może dochodzić do zaskorupiania na skutek nadmiernych opadów szczególnie po siewie, co utrudni wschody.

Soja najczęściej jest uprawiana po roślinach zbożowych, można ją również uprawiać w trzecim roku po okopowych uprawianych na oborniku. Nie powinna być uprawiana częściej, niż co 4 lata na tym samym polu.

Soja wymaga ponadto bardzo starannej uprawy roli, której głównym celem jest odchwaszczenie i utrzymanie odpowiedniej struktury. Jesienią należy wykonać pełen zestaw uprawek pożniwnych i orkę przedzimową. Wiosną zabiegi ogranicza się do włókowania i bronowania. W związku z późnym terminem siewu soi kilkakrotne bronowanie jest dobrym sposobem na ograniczenie zachwaszczenia, ale należy unikać zbytniego przesuszenia wierzchniej warstwy gleby. 

Bezpośrednio przed siewem zaleca się pole doprawić najlepiej agregatem uprawowym na głębokość 5-6 cm, tak aby nasiona zostały umieszczone na niewzruszonej warstwie gleby. Podsiąkanie wody gruntowej koniecznej do kiełkowania nasion, będzie wówczas lepsze. Dobre wyrównanie pola przed siewem ułatwi zbiór kombajnem.

Czytaj też: Eksport soi z Ukrainy z rekordowym wzrostem

podrb.pl/fot.Pixabay