Pisklęta brojlerów chowane są w trzech sposobach: intensywny, półintensywny i ekstensywny. Charakteryzują się one długością czasu odchowu, sposobem żywienia oraz warunkami środowiskowymi, w których wzrastają. Polska wiedzie prym na rynku europejskim w kwestii produkcji mięsa drobiowego, z czego właśnie największy odsetek odnotowuje się pochodzący od brojlerów.

Pisklęta brojlerów – charakterystyka

Najbardziej popularny system chowu to intensywny, ponieważ jest najszybszy, wymaga najmniej ingerencji gospodarza oraz jest najkorzystniejszy pod względem finansowym. Podczas dokarmiana piskląt należy wziąć pod uwagę okres odchowu, płeć, oczekiwana masa ciała oraz linią kurcząt. Dokarmiane zbyt dużą ilością białka brojlery pobierają więcej wody oraz tracą apetyt. Pisklęta brojlerów w pierwszych swoich dniach nie spożywają zbyt dużo mieszanek, ponieważ żywią się zapasem składników pokarmowych znajdującym się w woreczku żółciowym. Aby zapobiec zwiększeniu liczebności upadków należy zwrócić uwagę na podawaną paszę, gdyż pisklęta mają słabo wykształconą mikroflorę jelitową oraz na prawidłowe warunki środowiska. Poza czynnikiem żywieniowym duży wpływ na wzrost piskląt ma temperatura środowiska, która w pierwszych dniach powinna wynosić 30-31 stopni, natomiast wilgotność waha się pomiędzy 60-70%.

Czytaj także: Ptasia grypa nie daje o sobie zapomnieć. 27 000 brojlerów do zgładzenia i utylizacji

Pisklęta brojlerów – cena rynkowa

Cena piskląt waha się co roku w przedziale od 1,30-1,35 zł. Zakup piskląt to wydatek rzędu 15-20% całego budżetu hodowcy. Jednodniowe pisklęta brojlerów kosztują na rynku drobiarskim od 1,25 do 1,40 zł za sztukę. Hubbard Flex mają dużą efektywność wykorzystywania paszy i udział tuszy mięśniowej, a ich cena wynosi 1,22 zł za sztukę. Natomiast pisklęta Cobb 500 to kwota rzędu 1,25 do 1,32 zł za sztukę.

Pisklęta brojlerów – utylizacja padłych osobników

Pisklęta brojlerów, które padłych nie mogą być trzymane w workach foliowych, pojemnikach plastykowych i innych materiałach ani zakopywane na terenach uprawnych, czy nieużywanych. Nieszkodliwym sposobem dla środowiska jest spalenie owych osobników. Popiół ze spalenia padliny stanowi biokomponent dla biokompostów. Padlinę bezpośrednio wykorzystywać można również do produkcji biokompostów i nawozów. Jednakże wymaga to odpowiedniej technologii, pojemników kompostowych, dodatki do słomy i zużytej ściółki.

fot. freepik