Obora co roku w okresie wiosny-jesieni pełna jest much. Co roku hodowcy zmagają się z owym problemem. Muchy nie tylko wpływają negatywnie na spokój zwierząt i budzą w nich stres, ale także przenoszą wiele chorób bakteryjnych, grzybicznych i wirusowych oraz utrudniają pobieranie paszy. Ze względu na swoją uciążliwość muchy nazywane były pszczołami diabła.

Obora – muchy w niej obecne, dlaczego są tak groźne?

Muchy to owady z rzędu Diptera, które występują najliczniej na świecie ze wszystkich owadów. Pojawiają się wśród ludzi i zwierząt w temperaturze od 20°C i wyższe przy wilgotności nie więcej niż 80%. Tylko w takich warunkach są zdatne do życia. Potrafią hibernować od 5 do 6 miesięcy. Muchy najszybciej rozmnażają się w cielętnikach, a najchętniej żywią się obornikiem powstałym przez młode karmione mlekiem, który to bogaty jest w białko i cukry. Dzięki takim sprzyjającym warunkom muchy od jaja do dorosłych osobników potrzebują jedynie siedmiu dni. Muchy wpływają negatywnie nie tylko spokój zwierząt, ale przenoszą patogeny grzybicze, bakteryjne i wirusowe na osobniki żyjące w oborze. Obora i jej mieszkańcy narażeni są na choroby nie tylko z własnego gospodarstwa, ale i z gospodarstw oddalonych o około 10 km. Muchy licznie obecne wśród bydła obniżają produktywność zwierząt, jakość mięsa ze względu na duży stres, mleczność, czasami aż do takiego stopnia, że wydojone mleko nie nadaje się do sprzedaży.

Czytaj także: Obora – zadbana obora wpłynie wydajność Twojego bydła

Niektóre choroby bydła przenoszone przez muchy:

• zapalenie wymion,
• zapalenie rogówki,
• choroba niebieskiego języka (pryszczyca rzekoma),
• muszyca jelit,
• salmonelloza,
• bruceloza,
• gruźlica.

Wynik stresu wywołanego przez muchy:

• niska produkcyjność
• odkładanie mniejszej i gorszej jakości mięsa (90-200g w dziennym przyroście masy ciała)
• obniżona wydajność mleczna tzw. "mleczność" (redukcja nawet 10-20% produkcji i 7% zawartości tłuszczu)
• większa podatność na choroby

Obora – jak walczyć z muchami w niej obecnymi?

Larwy much najlepiej zwalczać wiosną kiedy to obora jest pusta, gdyż przygotowuje się ją do dezynfekcji. Należy systematycznie i często zmieniać obornik, podściełanie, usuwać odchody, czyścić ruszt oraz dezynfekować budynki. Poza walką z larwami poprzez częste czyszczenie pomieszczeń, najlepszą metodą do walki z nimi są środki chemiczne takie jak: proszki, płyny, granulki. Dorosłe osobniki również zwalcza się preparatami chemicznymi z odpowiednią substancją czynną – cyromazyna. Środki te należy zmieniać, ponieważ muchy przyzwyczajają się do danego preparatu. Przy wyborze chemikaliów do zwalczania much należy kierować się pogodą i czasem ich wykorzystywania. Tak samo jak do dezynfekcji pomieszczeń, tak i do zwalczania much, należy odpowiednio przygotować oborę.

Musi być pozbawiona sprzętów i zwierząt, wcześniej dokładnie i gruntownie posprzątana w tym ściany, sufit, podłoga, a elementy, które mają styczność z wodą i paszą muszą być zasłonięte. Poza częstym sprzątaniem i środkami chemicznymi kolejnymi sposobami jest bielenie, które spowalnia przyklejanie się gnojowicy, źródła drobnoustrojów i idealnej pożywki dla much, do ścian, następnie lepy na muchy, najpopularniejszy i stosowany jako dodatkowa metoda, nigdy główna, płyny na grzbiet zwierząt zawierające następujący środek aktywny - deltametryna. Ostatnią metodą o wysokiej skuteczności są lampy owadobójcze. Umieszczać należy je blisko podłoża, gdyż tam znajduje się najwięcej much. Sposobów do walki z muchami jest kilka, jednakże najlepsze efekty przyniesie stosowanie ich łącznie.