Rasy owiec wyróżnia się przede wszystkim ze względu na grubość wełny, którą posiadają oraz miejsce przebywania. Na przestrzeni lat ilość i popularność tych zwierząt, a również przeznaczenie, z którym były hodowane zmieniało się. Na liczebność wpływ miała sytuacja ekonomiczna i polityczna państwa polskiego. Obecnie w Polsce odnotowanych jest 200 tys. owiec.

Rasy owiec – skąd pojawiły się w naszych gospodarstwach?

Owce obecnie żyjące wraz z ludźmi zostały po raz pierwszy udomowione około 11 tysięcy lat temu i pochodzą z rasy owiec dzikich. Po raz drugi doszło do powyższych działań między VIII a VI wiekiem p.n.e. Na początku hodowano je dla skóry, mięsa i mleka, natomiast obecnie niezwykle ceniona jest również ich wełna.

Rasy owiec i ich historia obecności w Polsce

W naszym kraju jednym z najważniejszych bodźców wpływających na rozpoczęcie hodowli owiec było zapotrzebowanie obywateli na odzież, żywność oraz wartościowe nawozy. W Polsce na przełomie XIII i XIV wieku pojawiały się przede wszystkim rasy owiec grubowełnistych pospolitych. Wraz z biegiem czasu pojawiły się także cakle, karnówki, wrzosówki oraz krukówki. W zależności od terenu, na których owce były hodowane wyróżniano owce śląskie, pomorskie i wielkopolskie.

Rasy owiec, a ich rozwój na przestrzeni lat

W XVII wieku stada osiągały liczebność rzędu 3000 sztuk, natomiast według niektórych źródeł w XVIII wieku liczebność stada owiec wynosiła niemalże 7 mln sztuk. Przełomowym momentem w hodowli w różnych krajach europejskich było sprowadzenie rasy owiec merynos pod koniec XVIII wieku. Natomiast największy rozwój owczarstwa datowany jest na XIX wiek i związany był ze zwiększonym popytem na wełnę w całej Europie. Natomiast konkurencja, która została wprowadzona na rynek w XX wieku, w postaci wełny australijskiej i nowozelandzkiej wpłynęła na spadek zainteresowania wcześniejszym rozwiązaniem. Hodowców owiec wełnistych skłoniło to do przejścia na chów mięsno-wełnisty bądź zlikwidowanie gospodarstwa.

Czytaj także: Ceny żywności w 2021 roku nadal będą rosnąć

Rasy owiec, a przełomowe etapy w ich rozwoju

Selekcjonerzy kierujący stadami, a także prowadzący prace hodowlane odegrali znaczące role w hodowli owiec. To oni stworzyli naukowe podwaliny dla rozwoju owczarstwa i wełnoznawstwa. Czasy I Wojny Światowej wpłynęły na wyniszczenie światowego pogłowia owiec do takiego stopnia, że w samej Polsce zachowało się jedynie około 2 mln tych zwierząt. Jednakże w następnych latach poczyniono wiele starań by liczbę tę powiększyć i tak w 1938 roku różne rasy owiec występowały w łącznej ilości 3,5 mln sztuk. Natomiast II Wojna Światowa zatoczyła historyczne koło i kolejny raz wpłynęła na liczebność stad w Polsce, która wynosiła zaledwie 727 tys. sztuk. Najwyższy poziom osiągnięto w latach osiemdziesiątych, a mianowicie blisko 5 mln sztuk. Ze względu na znaczny spadek cen w latach 80. i 90. za wełnę zmniejszyła się również ilość pogłowia. Obecnie statystyki podają ponad 200 tys. sztuk owiec.

Źródło: gov.pl