Koza burska pochodzi z RPA i jest prawdopodobnie krzyżówką kóz afrykańskich, indyjskich, andorskich oraz mlecznych kóz europejskich. 

Nazwa pochodzi od holenderskiego słowa „boer” oznaczającego potomków flamandzkich osadników. W 1959 roku Stowarzyszenie Hodowców Kozy Burskiej z RPA opracowało standard hodowli. Gatunek ów stał się bardzo popularny po koniec XX wieku, występowały jednak problemy z importem kóz z Afryki przez wysokie ceny, które z czasem uległy jednak normalizacji.

Koza burska – hodowla rasy

Hodowla kozy burskiej nie jest problematyczna, zwierzę to jest odporne na kiepską paszę i duże amplitudy temperatury. Nie jest im potrzebna pasza odżywcza, ale wystarczy objętościowa, pochodząca z gospodarstwa (burak, marchew). Jest to zwierzę asezonalne, zdatne do chowu cały rok, a rozród nie jest motywowany jego porą (możliwe 3 porody na 2 lata). 

Mleka co prawda starcza dla wszystkich młodych, ale hodowca nie ma co liczyć na zysk z dojenia. Dlatego koza burska hodowana jest dla mięsa, gdyż wydajność rzeźna dorosłego osobnika wynosi 70%. 

Waga koźlęcia do trzeciego miesiąca wynosi ok 25 kg a w wieku 18 miesięcy wynosi dla kozła 75 kg, dla kozy 50 kg. Mięso od tych kóz przypomina bardziej mięso królika i jest delikatniejsze od mięsa kozy mlecznej. Samce kozy burskiej krzyżowane są z kozami rasy białej uszlachetnionej. W Polsce księgi hodowlane dla tej rasy prowadzone są od 2006 roku.

Wygląd i cechy charakterystyczne kóz burskich

Kozy burskie mają średnio 65-75 cm, w przypadku kozłów 75-90 cm w kłębie co czyni je wyższymi od większości kóz, to samo tyczy się wagi kozy, ważą między 65-100 kg a kozły 90-135 kg. Mają one wyraźnie wypukłe głowy, długie dyskietkowe uszy, charakterystyczną linię grzbietu nosa (nos rzymski). Zarówno samce jak i samice tej rasy są rogate. Koza burska posiada przeważnie krótką sierść, może jednak rozwinąć jej długość jeśli żyje w chłodniejszym klimacie. Umaszczenie jest zwykle białe z wyjątkiem głowy, która jest brązowa, mogą też występować brązowe plamy.

Kozy burskie hodowane do celów pokazowych

Chociaż kozy burskie hodowane specjalnie do celów pokazowych mogą sprawiać wrażenie mało powiązanych z wypasanymi kozami handlowymi, różnica jest powierzchowna. Są hodowane, aby były większe niż normalne kozy i miały specyficzny wygląd, ale te właśnie cechy są cennymi genami, które można dodać do stada komercyjnego. Z tego właśnie powodu koza burska była pierwotnie importowane do USA i innych krajów. Ich wartość dla hodowców polega na ulepszeniu, które dodanie ich unikalnych genów może zaoferować każdej rasie kóz hodowanych na mięso.

Kozy pokazowe są hodowane w celu reprezentowania najbardziej pożądanych cech kozy burskiej, a ich głównym celem jest przedstawienie tych zwierząt publiczności. Jest to również metoda rozpoznawania najlepszych z najlepszych, chociaż niektóre naprawdę doskonałe kozy nie są preferowane.

Czytaj też: Warto pić kozie mleko – jest pełne witamin i składników funkcjonalnych

wikipedia.org